dlkaydnz Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50cm
Doğum Kilosu: 3100gr
Doğum Tipi: Normal
Hastane: Eskişehir Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi
Evleneli 1ay kadar bi zaman olmuştu kaynanamın korunmayın ilerde olmaz, hamile kalamazsın,zor olur söylentilerinden korkarak korunmamıştık. daha ortada belirti yokken hamile olduğum eşimin içine doğmuştu sanki bana hep hamilesin sen kesin hamilesin diyordu. derken üzerinden 1ay geçti kaynanamla sağlık ocagında test yaptırdık test pozitif cıktı. hamileydim. müjdeyi eşime verdik oda daha yeni evlendik evliliğige alışamamışken baba olmaya nasıl alışırım diye kuruntulanmaya başladı. düşünün benim yaşadıklarım duygu yoğunluğu eşiminde kaynanamında umrunda değildi.Kızımın cinsiyetini son aya kadar öğrenememiştik eşim ve ailesi hep oğlan olsun istiyorlardı ben kızım olacağını hissediyordum beni her gören oğlan olacak belli dese bile kızım olacaktı tıpkı benim gibi.en son kontrolde doktorumun söylemesiyle kız olacagını öğrendik doktorum normal ve kolay bi doğum yapabileceğimi söyledi. kaynanamın huysuzluklarına ragmen, eşimin oğlan istemesine rağmen 9ay rahat bi hamilelik dönemi geçirdim. doktorumun söylemesine göre doğuma 3gün vardı ailecek görümceme oturmaya gitmiştik eve dönüşte yürüyerek 45 dakikikalık yolu bana yürürttüler neymiş doğuma az kaldığı için iyi gelirmiş. kimseye ses cıkarmadan kendimce inleyerek sızlayarak o yolu yürüdüm. eve geldiğimizde hafiften sancım vardı ve sürekli bir akıntı geliyordu. korkumdan kimseye bişey söylemeden uyudum. Gece saat 3de aniden uyanarak tuvalete zor yetiştim suyum gelmişti hemen eşime seslendim öyle bi sesle kalmayacak insanın kalkacagı tuttu ALLAH'tan yanıma geldi ben hastalandım bebek geliyo hemen anneni kaldır dedim. kaynanam geldi ben hastalandım dedim sancın varmı diye sordu yok suyum geliyo dedim. sancın yoksa niye kaldırdın çocugu beni kaldırsaydın yaa dedi. kocamı değilde onu kaldıracakmış ben derdimle ugraşıyorum onun derdine bakın.sonra eşim yattı geri ben evin içinde hafif hafif sancılandıkça dolaşıyorum. görümcemi aramış kaynanam hastaneye götürelimmi diye. görümcem beklemeyelim suyu gelmişse sancı verirler kolay olur diyince sabahın 6sında hastaneye gittik. kendi aileme haber doğumdan sonra verilirmiş ozaman cocuk kolay olurmuş diyerek bana annemi, ablamı aratmadılar. neyse ilk muayenede 2-3 cm acık var dediler sonra odada suni sancı verdiler. Allahım o nedir ne agrıdır ne sancıdır 3,5 saat sonra doğuma aldılar. ebe yataktan dogum sandalyesine götürürken ıkınma dedi korktum elimden tutarmısınız dedim tuttu sağolsun sandalyeye kendim cıktım kendim yattım. dogum başladı sesini cıkarma sakın bağırma cocuğa zarar verirsin dediler dişlerimi öyle bir sıkmışımki hiç sesimi cıkaramadım 15 dakika sonra kızımın aglayışını duydum. ebe göbeğini keserken bu kızımın göbek adı sena olsun dediğini duydum. her doğan bebeğe bi isim veriyorlarmış.sildiler temizlediler bişeyler yaptılar kızıma ağlaya ağlaya seyrettim onu. sonra yanıma getirdiler öptüm kokladım mis kokulu yumuşacıktı. ALLAHIM ŞÜKÜRLER OLSUN diyerek ağladım. sonra odamıza cıktık ikimizde iyidik. kaynanam ebelerden müjdeyi almış hemen eşimi aramış gözün aydın kız babası oldun diye eşimden gelen cevap eminmisin kızmı sen gördünmü diye sormuş.kaynanam anlattı yanıma gelir gelmez.Ben biliyordum eşim oğlan olmasını istesede kız olmasınada cok sevindiğini. eşim elinde çiçeklerle geldimişti cok sevinmiştim mutluluğum doruklardaydı... şimdi biliyorumki oda kızını çok seviyor...yaşadığım tüm olumsuzluklara üzüntülere rağmen kızımdan hiç zorluk çekmedim küçüçük elleriyle gözyaşlarımı sildi yanaklarımı okşadı, beraber ağladık beraber güldük. o benim hep kurtarıcım oldu onsuz asla yaşayamam şimdi babası bizsiz yaşıyor olsada ben meleğimi prensesimi asla bırakmam.
seni seviyorum annecim...