yakamozilgaz Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 3360
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Haznedar MEDICANA
Eşimle 6 mayista tanisip 19 mayista sözlenip 3temmuzda nisanlanip 10 eylulde evlenmistik pesimizden kovalayan var gibi :)) gerci esime kalsan 3temmuzda yapacakti düğünü. Benim gibi cok üzülmüs kalbi daha önce yaralnmis biri bunu nasil yapti bende anlam veremiyorum. Uzun bir süre cocuk istemiyordum. Zaten esimin yegeni olan minikte beni cocuklardan sogutmustu ama esim okadar cok istekliydiki bu israrlara en fazla 1 yil dayanabildim.evlilik yil dönümümüzde 1-2 haftalik hamileydim bunu tatil dönüşü öğrendim ve hicbir duygu his yoktu bende bu bekelenen bir durumdu ve testlerlede onaylanmisti.
Basta kayinvaldem ve doktorum benim kendimi hasta gibi hissetmeme sebep oldular, bu beni pskolojik etkiliyordu. Sonra epey bi arastirma sonucu suanki doktorumla tanistim butun sıkıntılardn kurtuldum ve rahat denebilecek bi hamilelik gecirdim. Tabi aradaki aglama krizlerimi ve esimin beni umursamadigi dusuncelerini saymiyorum :))
Bunlarin sebebi hep hormonlarmis tabiki. Gunler nasil gececek derken gunler geceler uctuuuuuuu gitti ve o gün yaklasmaya basladi. Artik sunu yesem bunu yemesem derdinin yerini ayri bir telas aldi. Ve tabiki o cevredeki sinir bozucularin yine can sıkan kelimeleri.
Kuzenimde kadindogum uzmani ve bana kesinlile normal dogumu tercih etmememi o hikayelere aldanmamami söyledi. Bu elbetteki buyuk bir kafa karisikligi yaratti. Ben hicbir zaman boyle bir secim belirlememistim kendime doktorum ne der o an ne getirir bilinmeyecegi icin illa bi tercihim yoktu. Ama korkularim coktu. Ya dogumda bebegime bisey olursa be ne yaparim panikten ona zarar verirmiyim diye endiseleniyordum.
Kuzenimin soyledikleri doktorumunda sezeryani tavsiyesi ve benim minik boncugumunda bana 9ay 8 gun hic sanci cektirmemesi gelmeye niyetli degil gibi durmasi ssbebiyle sezeryani tercih ettim kimseye soylemedim. Soyledikelrimde zaten bebekmi ters sorun ne. Diye felaket tellaligi yaptilar.
Sonunda 28 mayis sali gunune randevumu aldim hastane odamiz bebek sekerimiz cikolatamiz herseyimiz hazirdi minigimizi karsilamak icin. Tabi birde o hafta sonu ellerimle misafirlerim icin yaptigim 2 tepsi baklavamizda :D
Sezeryana giderken cevremdekiler birkac damla yas suzulmesine sebep oldu gozlerinden onlar baska turlu anladilar ama ben heyecandan agliyordum. Ameliyathanede hersey degisti tabi sohbet muhabbet derken heycn gitti artik yan taraftan ameliyata giden hastalari goruyo onlar icin dua ediyordum sanki kendim kesilmemisim gibi :)))))
Hersey bi 20dkda oldu bitti icimden kocaman bisey sokuldu sanki sonra doktorum hazirmisin dedi ve o boncuk gozlu minigimi gordum uzun simsiyah saclariyla doktorumu bile sasirtmisti upuzun bunun saclari diyordu hep :)) ve bizi hastaneden siz bi kuafore götürün bunu diye ugurladi. Sezeryandan cikar cikmaz biri arayip niye sezeryan oldun bebegin suratini kesiyolarmis sezeryanda dedi ama artik duymuyordum kimseyi onu Yasamis ve korkulacak bisey olmadigini gormustum.
Ilk zaman oncelile annemle biraz sorun yasadim cok ustume geliyo biseyden anlamaz yerine koyuyordu beni. En sonunda patladim annem bile beklemiyordu benden böyle bir tepkiyi. Ama 28 yasindayim ve el bebek gul bebek buyumedimki bazi seyledin ustesinden gelemeyeyim. Herkes dagildiktan sonra hersey daha iyi oldu suan 2ayligiz saclarimiz hala alay konusu .henuz ogrenemedigimiz icinyanlislikla saclarini yolan kizim arada cigliklar kopariyo :))) simdi bayram tatiline dedemizi gormeye gidicez.
O bebek istemedigim bazen hamile olduguma pisman oldugum. Dogduktan sonra biz bu cocuga bakamiycakmiyiz diye gozyasi doktugum gunler geride kaldi. Simdi keske daha once dogsaymista daha once buyuseymis diyorum onun gozlerimin icine bakip gulusu hergun biraz daha buyumesini gormek dunyalara bedel.
RABBIM OLMAYAN HERKESE YASATSIN BU DUYGUYU