Merhaba ben henüz iki aylık evliyim yaşım 20 eşim 29 yaşında. Sevgiliyken sürekli birlikte olmak isterdi tabi ben de isterdim ve çok güzel bir cinsel hayatımız vardı. Fakat evlendikten sonra bok gibi oldu her şey. Anonim olduğum için içimden gelenleri rahatlıkla yazıyorum, ben kendimi çok güzel buluyorum, fiziğim yüzüm sesim vs. Bunu söylemek çok üzücü ama dışarda milletin bakıp iç geçirdiği bir kızım fakat eşimin umrunda bile değilim. Ne yaptıysam olmuyor imada bulunuyorum, zarf atıyorum, tahrik edici şeyler yapıyorum, açık açık istediğimi söylüyorum ama ya midesi ağrıyor ya uykusu oluyor... ben yemin ettim bir daha asla istemicem ama bu gece istediğimi söyledim geçiştirdi bi iki öpüp sırtını dönüp uyudu. Artık çok zoruma gidiyor ben çok inatçıyım onu çok Seviyorum ama ölecek olsa tek çaresi benimle seks yapmak olsa artık yemin ederim ki bitti. Benim de bir gururum var yeter artık ağlıyorum dayanamıyorum bunu kimseye anlatamıyorum çünkü eşimin mahremini kimseye anlatamam sonuçta eşimi tanıyorlar ama anonim olarak böyle içimi dökmek istedim. Böyle hayatın içine tüküreyim milletin kocası yalvarır kuru kuru vajinaya girmeye çalışır, kan verir gibi yatan karısına on kere boşalır ben istese sabaha kadar durmam istediği her şeyi yaparım ama anca mastürbasyon yaparım.