Ben askeri personel eşiyim. Kızım şu an 7 yaşına girdi. Bir de 1 yaşında oğlum var. Kızım eşimin mesleğinden dolayı yalnız büyüdü. Ben de çok yalnız kaldım. Kızımın sürekli konuşması beni çıldırtıyor. Kızımı çok dövüyorum, çok pişman oluyorum ama yine dövüyorum. Çocuklarla 7/24 yalnızım. İnsan çocuklarından bıkar mı? İnanın bıktım. Eşim hiç yok, hudutta görev yaptığında kızımı dövüyorum. Bazen kendimi de dövüyorum. Dehşete kapılmış gözlerle bakıyor. Çok korkuyorum. Bir fikir verin ne olur. Teşekkürler.