Ben 22 yasindayim 2,5 yildir evliyim ve ilk bebegime hamileyim yurtdisina evlendim ve burda kimsem yok esimden baska, esimin annesiyle ve ablasiyla basindan beri anlasamadik hatta hamile oldugumu duydugunda görümcemle baristik. Kendileri evli iki cocuk annesi ve benden yasca büyük 36 yasinda söyle bir problemimiz varki ben ne yapsam taklit etmekte gecikmiyor ve bunu göstere göstere yapiyor...Benim kadin doktorumun adresini aldi ilk hamile oldugumu duydugunda esimden,benim doktoruma gitmeye basladi, o zamandan beride farkindayim planli bir sekilde hamile kalacak, onu da yaris konusu yapacak diye ve beni yine yaniltmadi. Ben 17 haftalik hamileyim ve malum kisi 2 ayda bana yetismeyi basarmis vaziyette onun hamile kalmasi falan umrumda degil..Ben 2 yildir hastaligimdada sagligimdada yapayalnızim ayni seyi bebegime de yapmak istiyor olmasi, beni rahatsiz eden kisim. Ogullari artik büyüdü, abilik yaparlar gelirler severler, yalniz olmaz dedim hep en basindan beri ama ben mayista dogum yapacam o da temmuzda. Benim gibi bebegimde yanlizliga mahkum olacak neden hep kötüler kazanmak zorunda. 2,5 yildir akli nerdeydi ,ben hamile kalincami tutustu, anlamis degilim hep kötüsünü düsünüyosun diye kendi kendime hep kizarim ama ne düsündüysem ne aklima geldiyse hepsi basima geldi yoruldum artik