tugbakuzey Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50 cm
Doğum Kilosu: 3300 gr
Doğum Tipi: Normal
Hastane: ÖZEL KOLAN HASTANESİ
Merhabalar
Hamileyken çok tedirgin olduğum doğum hakkında bana en çok bilgi veren annelerin paylaştığı doğum hikayeleri olmuştu. Bu sebepten bende kendi doğum hikayemi paylaşmak istedim. Belki başka bir anne adayına yardımcı olur (tabi ki psikolojik olarak)..
Benim doğum hikayem oldukça pozitif, bulantısız ağrısız sızısız rahat bir hamilelik (hatta son 10 güne kadar çalışabilmiştim:) ardından rahat bir normal doğum..
Hamileliğim boyunca düzenli gittiğim doktorum 38. haftadan itibaren "doğurmazsan pazartesi günü gel" demeye başlamıştı. 40. haftaya girdiğimizde gene pazartesi günü gittiğimde önce ultrasoundla baktı ve aynen "artık doğsun bu bebek burada durmanın ona bir artısı kalmadı" dedi.. Bu arada bebeğim 7. aydan itibaren başaşağı dönmüş, 37 haftadaki çatı muayenemde çatımın müsait olduğu anlaşılmış, bebeğimin ve benim kilomun normal doğuma engel olmadığını doktorumla konuşmuştuk. herşey normal doğum için uygundu. Derken birde alttan bakalım dedi doktor. Ben hoplaya zıplaya dolu asansörleri beklemeye tahammülüm olmadığından merdivenlerle doğumhaneye çıktım ki ne çıkayım. Bende ki o enerji boşa değilmiş 3 cm açıklıkla doğum başlamış saat tam 11:30...
Bu arada bende anlam veremediğim bir huzur ve sakinlik oldu, herhalde durumu çabuk kabullenip kendimi doğuma adapte edebildim. Serumla birlikte suni sancı verecek bir ilaç verdiler saat 13:00 te ağrılarım başladı. Ama asla dayanılmayacak gibi değil, şiddetli adet sancısı ama süresi yalnızca 20 saniye.. sonra bir kaç dakika rahatlıyorsun. o aralarda sohbet ediyorum, kız kardeşimle annemle kayınvalidemle konuşup gülüyorum. 20 saniyelik sancı geldiğinde elimde serumun takılı olduğu askı ile odada bir tur atıyorum sonra aralarda gene aynı rahatlık derken saat tam 15:30 açılma 8 cm oldu dediler.. Doğumhaneye alındım daha önce okuduğum doğum hikayelerinden öğrendiğim bir şey vardı. Özetle "az laf çok iş":) Bağırmak çağırmak sancı geldiğinde kuru kuru sancıyı çekmek sadece doğumu uzatıyor ve daha çok acı çekmemize sebep oluyordu. Bunun yerine ebelerin yönlendirmesi ile sancı geldiğinde var gücünle ıkınarak doğumu en kısa zamanda daha az acı çekerek gerçekleştirmek. ve ben aynen böyle yaptım, ne sancı çekerken ne de doğum esnasında bağırıp çağırıp o gün bana allahın bir lütfu olan o enerjiyi tamamen doğum yapmak için kullandım ve saat tam 16:00 yı gösterdiğinden minik yavrumu dünyaya getirdim. Yavrum şuan 3,5 aylık ve ikimizde gayet sağlıklıyız. Bu hikayeyi okuyan anne adayına ise önerilerim, eğer doktor uygun görüyorsa herşey normal seyrediyorsa normal doğumdan korkmasın sezeryan sonrası ağrılı sızılı bebeğinin ilk anlarından hiçbişey anlayamadan, doğru düzgün kucağına alıp emziremeden sürekli yardıma muhtaç olmaktansa, normal doğuma yönelmesidir. Tüm annelere ve bebeklerine sağlık ve mutluluklar...