Goksumm Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 51 cm
Doğum Kilosu: 650
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
Eşimle can ciğer yakın arkadasdık bütün sırlarımız bilirdik nerdeyse aynı fabrikada calısıyorduk o cizimci bende muhasebeciyim o yüzden cok görüşürdük toplam arkadaslığımız cıkma faslı falan derken 2 yıl olmustu ve istenmeyen sebeplerden dolayı ben eşime kaçtım basta 3 yıl cocuk istememiştim ama cevrenn baskısı simdi yap bidaha oolmaz falan hikayeler ya olmazsa dedirtti bize ve eşimle karar verdik olsun dedik ama benm içimde öyle birşey yok olursa olsun hayırlısı diyoruz ve evliliğimiziz 3 ayında hamile kaldığımızı öğreniyorum aslında ben test yapmadan personellerden bir abla bana hamile olduğumu güzelleştiğimi söylüyor habi be falan ben derken bir test aldırıyorum ve sabahın 7,30 da işyerinde testi yapıyorum ve işte mucize 2 çizgi ağlamaktan helak oluyorum korku saskınlık hepsi bir arada kötü olduğumu görüyorlar ve bayanlar herkez yanıma kosuyor ve eşimede ben söyleyemeden müjde ulasıyor 18.08.2010 tarihinde kesin olarak hamile olduğumuz öğreniyoruz ve ilk zamnlar cok sancılı gecen hamilelik sürecim düzeliyor ve normal hayatıma dönüyorum (bu arada 6 ay kadar hep cinsiyeti erkek dendi ve kıyafetlerimiz hastane cıkıslarımız mavi alınmıstı :)) taki son 38 haftalarıma kadar hep çalıstım ve doğum iznine cıktım herkez ben arabada doğurucam diye beklerdi iş arkadaslarımız yolda gidip gelirken neyse izne cıktım ben ve ev hayatımız basladı rutin kontrollerimiz sıklastı ve doğum için hastanemi sectiğimde esimin teyzesind ekalmaya basladık rendavular haftaya,4 güne,3 güne düştükçe düşüyor ama benm kızımda tık yok gelmek istemiyor benm ilk 3 ay ki uyku hallerim son zamnlarımda yine bas gösterdi ve uyumaya calısıyorum hep doğumdan 3 gün önce hamama gittik akrabamız evleniyor ve gelin hamamı yaptık herkez beni doğuracak diye beklerken o günüde geçirdim kese bile yaptırdım kendime ama kızım hala gelmek istemiyor 41 haftaya ulaştım dr 2 gün sonraya 21.04.2011 rendevu verdi ben yine sokaklarda geziyom alısveriş merkezinde pazarda ertesi gün herzamn kalkan kahvaltı yapan ben bir terslik olduğunu anlamıs gibiydk mide bulantısı bas dönmesi gibi sikayetlerim vardı ve dr lar grevdeydi (grev cocuğu oldu kızım)kayınvalidem kardesini gönderip nöbetci dr bakarmı diye sorması için gönderdi ve biz kayınvalidemn ısrarıyla yola cıktık ama yürüyecek halim yoktu ve tanıdık çağırdık götürdü eşim işte habersiz durumdan doğuracağım hiç aklıma gelmediğinden sadece msj atıp bilgilendiryorum onu ve hastaneye gidip ebe nst ye bağlıyor nst de sancılarım cıkıyor ama ben birşey hisstemiyorum ve ultrasonda iri bebek deyip sezeryana karar veriyor dr muz bende ağlayarak cıkıyorum odadan ve yatıs işlemleri için yukarı cıkıyoruz ertesi gün ameliyat için işlemler tahliller yaptırıyoruz ben kan verirken annem eşime haber veriyor ve dayanamayıp hemn geliyor esim hepimiz birilerine haber veriyoruz ve bütün işlemler bittikten sonra günün açlığı olduğu için bende dısardan yemek söylüyoruz ben onları bi güzel yiyorum :)) ameliyatım ertesi gün olcak yaa dinlenmek için yatağıma yattığımda 5 dakka gecmeden altımdan sıcak sıcak bişeyleri aktığını hissedip kaynanam yanımdaydı ona söylüyorum oda suyundur deyip beni kaldırmaya calısıyor ve benm yataktan kalkmamla odanın kan gölüne dönmesi bir oluyor ve acıl doğumhaneye alınıp ultrason nst ye bağlanıyorum kanamanın neden olduğuna bakılıyor kızımın kalp atısları bozulmaya baslıyor ve acıl ameliyathaneyi hazırlayın diyor dr ve ben meleğime bişey olcak korkusuyla ağlamaya baslıyorum ve teketlekli sandalyeyle beni acil kostura kostura amilyathaneye kosturuyorlar ve ve hemn sedyeye alıp yatırıyorlar yattığımda hemn basımdaki anestesi uzmanları benmle biri konusuyor biri kolumda iğne vurmaya calısıyordu ve kapıdan bütün muayenelerimi yapan dr mu görünce basımdaki anestesi uzamnına nefes alamıyorum cok sıcak demeye kalmadan bayılmısım :) ve 18:20 de meleğim göksum dünyaya gelmiş ve benm kalp atıslarım nabzım düşmüş durma noktasına gelen kalbim dr sayesinde müdahale edilip düzene girmiş hersey kendime yarı baygın gelirken bir dr bas parmağını tutup abi diye bağırdığımı hatırlıyorum ve kolidorlarda hep abi demişim eşim alınmıs hep anlatır :) kendime geldiğimde makinaya bağlı olduğumu gördüm narkozun etkisiyle kızım acıktığı için getirelimmi diye sorulmus bend egetirmeyn demişim ama mamada vermeyin sonra alısır demişim :)) simdi 1 sene öncesine döndüğümde hepsine hem gülerek hem ağlayarak anıyorum cok güzel hatıralar yasadım Rabbim tüm isteyenlere yaşatsın anneliği inşallah cok güzel bir duygu