burcumania Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 48
Doğum Kilosu: 3004
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Özel Delta Hospital
2004 Yılında babanla çıkmaya başlamıştık.Okul zamanı çok güzel geçmişti daha sonra yıllar ilerledikçe artık geleceğimiz hakkında hayaller kurmaya başladık.Kızımız olursa Esma İpek,oğlumuz olursa Topga koyacaktık.Hayaldi hepsi o zamanlar bizim için daha sonra seni istemeye gelicez dendiğinde işte o zaman bu hayaller gerçekleşeceğine inanmaya başladım.

2008 yılında evlendim ,gezmeyi çok seviyorduk.Türkiye turu yapmayı planlayıp durduk çokda fazla gezdik ,adet düzensizliğim vardı o Aralık ayıda yine gecikme olmuş fakat kendime yediremiyordum galiba.Sonra dedimki bir test yapayım 15gün gecikmişti çünkü 01/12/2010 tarihinde senin karnımda olduğunu anladım ,gözyaşlarıiçinde babana geldim,o çok şaşırdı ne yapacağını bilemedi.Ertesi gün hemen doktora gittik ve sen minnacık karnımdaydın.Ağladık ,içimiz ürperdi,heyecandan herkesi aradık nasıl eve geldik bilmiyorum.Ultrason resmini ilk anneme gösterdiğimde inanamadı kimin bu dedim ,benim deyince gözleri doldu.Çok güzel bir hamilelik geçirdim.İlk zamanlar biraz midem bulansada ilerleyen zamanlarda bu ortadan kalktı.Haftalar resmen birbirini kovaladı ama son zamanlarım hiç geçme bilmedi...

24/07/2011 tarihinde o kadar çok gezdimki anlatamam artık ,sıcakmı sıcak tı her işimi halletmiştim gece sancılarım başladı.Tabi ben sancının nasıl olduğunu bilmediğim için sabaha kadar döndüm durdum.Arada kalktım gezdim,bilgisayar başına oturdum sancının nasıl olduğuna baktım,biz normal doğum bekliyorduk,sezeryana son hafta işte ogün kontrolüm olacağı gün karar verecektik.Sabah o gece hiç olmadı artık dayanamaz olmuştum,eşimi kaldırdım ve hemen hastaneye gittik yolda devamlı sancılarımın saniyelerini tutar olmuştum.Hastaneye gittiğimizde saat 07,30 du kimsecikler yoktu sessiz sakindi.Beni gören ebeler hemen doğumhaneye aldılar.Kontrollerim yapıldı tekrar NTS ye bağladım ama o sancılar beni mahvetti,yanımda kalorifer peteği olmasaydı nasıl dayanırdım bilmiyorum.Ebe tekrar kontrolumü yaptı fakat hiç açılma yoktu nede suyum gelmişti,doktorumuz geldi öok acil seni sezeryana almamız gerekiyor düşünün dedi,eğer sancılarını beklersen bu gidişle 24 saat beklersin dedi.Bizde artık yeter dedik.Kimsenin haberi yoktu benim doğumda olduğumdan.Olsaydı herhalde bu kadar rahat olamazdım.Daha sonra beni aldılar 09,00 da 15 dk sonra kızım,prensesim,meleğim ,İpeğim gelmiş.Bende yarım saat sonra çıkmışım.İlk olaark teyzemi görüp 'Hoşgeldin Teyze' demişim eşim hep dert yanar :)

Daha sonra prensesimi yanıma getirdiklerinde ben pek kendimde değildim,o kadar çok saçı vardı ki 'Ay ne kadar çok saçı 'var dediğimi hatırlıyorum.Yavrum benim çok güzel bir doğum sonrası sana kavuşmuştum.O gün akşama doğru ayağa kalktım ,dolandım,yürüdüm,yemeklerimi rahatla yedim,gazımı çıkardım ve artık evime gitmek için hazırdım.Ertesi gün öğleden sonra evime geldim...Herşey çok güzeldi ve bundan sonrada çok güzel geçti,sadece gaz sorunumuz ar şimdilik olsun onuda halledicez inşallah.Yavrum o benim ,onun için herşeyi yaparım yapmayada devam edeceğim...