Şu anda 29 haftalık hamileyim ve çalışıyorum. Bebeğim doğduktan sonra 9. ayda işe geri döneceğim. Ben işe başladığımda bebeğime babaannesi bakacak ve bu konuda çok ciddi tereddütler yaşıyorum. Acaba doğru bir tercih mi? Aslında eminim ki benden daha iyi bakar ve çok iyi birisi. Torununu da çok sevecek. Ancak asıl sorun burada başlıyor. Çünkü hem babaanne hem de dede sevgi konusunda sınır bilmeyen ve bu konuda her şeyi aşırı yaşayan insanlar. Bir de halamız da var evde. Çocuğu çok şımartacaklar, benim hayır dediğime onlar evet diyecekler bundan da eminim. Ben ise annesi olarak çocuk üzerinde hiçbir etkisi olmayan konu mankeni olacağım. Beni asıl çileden çıkaran nokta da bu işte. Hele bir de çocuğum onları benden daha çok severse işte buna hiç dayanamam.Ne yapacağımı bilemiyorum. Bakıcı tutsam buna maddi gücüm yetmez, işten de çıkmak şu an için pek mümkün görünmüyor. Benim annem olsa sorun olmaz istediğim gibi müdahale ederim sonuçta o benim annem, ben onun canıyım-kanıyım bana ne kadar kırılabilir ki? Ama işte kayınvalide olunca ne kadar iyi olursa olsun insan her şeyi söyleyemez diye düşünüyorum ve asla onların da kalplerini kırmak istemiyorum.Hamilelik psikolojisinden midir nedendir bilmiyorum bunları düşünmek için belki erken ama elimde değil geceleri uykum kaçıyor, türlü türlü senaryolar kuruyorum.Ben çok kıskancım ve isterim ki çevremdeki herkes sınırını ve yerini bilsin. Çocuğun gözünde benim yerime geçme gibi bir sorun olmasın.Yorumlarınızı bekliyorum. Böyle bir durumla karşılaşan arkadaşlar varsa tecrübelerini paylaşırlar mı?