Kızlar görümcem çok samimiyetsiz bir insan. Bazen ararım yüzüme güler konuşur. Ama konuşurken bile samimiyetsiz olduğunu anlıyabiliyorum. O yüzden görümcemle konuşmak istemiyorum hatta hayatımızdan çıksın istiyorum ama malesef o imkansız. Eşime bunu söyledim. Yani görümcemden haz etmediğimi söyledim. Biraz tepki gösterdi. Ama kendimi tutamıyorum. Ben içimde tutamayıp söyleyince kötü oluyorum . Eşimde görümcem çok sinsi olduğu için onun sinsi olduğuna inanmıyor. Sürekli ailesini savunuyor. Ailesine iyi bir eleştiri bile yapsam hemen savunmaya geçiyor. Görümcem evlenmeden önce bana sizin ilişkinizi onaylamıyorum demişti. O günden beri ondan nefret ediyorum. Madem onaylamadın niye şimdi iyi rolleri çekiyorsun . Zaten ne yaparsam yapayım çok fevri olduğum için eşim hep beni uyumsuzlukla suçluyor. Ailesini ezmeye çalıştığımı aslında onların çok iyi olduğunu falan söylüypr. İnanın kötü bir insan değilim ama fevri olunca ben kaybediyorum. Kızlar napıcam ben ya bu adamın bu düşkünlüğü beni mahvediyor.