Ulkucuk Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 53
Doğum Kilosu: 820
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Çamlıca Hospitalium
01.10.2009 sabahı kalktım kahvaltımı yaptım çok az bir şeyler yemem
gerekiyordu aynen öyle yaptım bende, herkes soruyor nasılsın v.s.gibi
sorular ben gayet sakin bir şekilde iyiyim sorun yok heyecan yok diyorum ki gerçekten yok aslında ben çok heyecanlı biriydim ama eşim çok sakindir bulaştı galiba bana da inanılmaz sakin biri oldum çıktım :) Saat 15:00 gibi hastanede olmamız gerekiyordu 13:00 gibi son hazırlıklarımı yaptım duş aldım annemi babamı kayınvalide annemi yanımıza alarak düştük yola herkesin gözü bende benim gözüm etrafı izlemekte yani çok sakinim halen :) hastaneye geldik işlemlerimi yaptık odamıza çıktık arkası hiç kesilmeyen soru yağmuru başladı o anda kan alma işlemi damar yolu açma v.s.ama bende heyecan yok halen odayı etrafı incelemeye aldım sohbet edip duruyorum gelen gidenle 17:00 gibi doğuma girecektim 17:10 da beni hazırlamak için hemşireler geldi herkes dışarı çıktı tabi ki ben sohbet ede ede hazırlandım uzandım sonda takıldı v.s.hemşireler bayıldılar sohbete sakinliğime lütfen 2.doğumunuza burada yapın dediler :) niye dedim aman nelerle karşılaşıyoruz siz ilaç gibisiniz çok sakindiniz zorluk çıkartmadınız hiç dediler ee dedim ama doğumdan sonra sorun çıkartırsam ne olacak hiç sanmıyoruz dediler ve çıktık odadan annem babam kayınvalide annem kapıdalar ama eşim yok maalesef aşağıya inmiş bu kadar kısa sürede hazırlanacağımı düşünmemiş el salladım hepsine güle güle girdik asansöre göz teması kurmadım hiç yoksa ipler kopardı çünkü; annem musluğu açıvermişti bir ara göz göze geldik :) Hep iyi düşünürüm iyi olsun diye olumsuz kötü bir şey düşünmedim hiç hamileliğim sırasındada doğuma girerken de..kapılar kapanıp açılıyor yerin dibine doğru gidiyoruz sanki :) dr umu gördüm merhaba Ülkü geç geldiğim için yanına uğramadım dedi bende iyi yapmışsınız dedim hemen masaya aldılar beni yukarıyı arayıp kan sonucumu öğrendiler süperdi :) sonra başlıyoruz dediler film koptu bende, yine dr mun sesiyle açtım gözlerimi nasılsın diye soruyordu iyiyim dedim kızım nasıl kaç kilo diye ekledim arkasından çok iyi kilosunu yukarıda öğrenirsin dedi ya su dedim daha sonra içersin dedi şimdi değil inanılmaz susamıştım :) çok küçük bir kesik dedi ve myomunuda aldım süper dedim sağolsun dr m, myomum o kadar azıcık tutunuyormuş ki olduğu yere bir daha kesilmeni istemedim onu da aldım gitti dedi :) yukarı odaya çıkana kadar önüme gelene kızım nasıl kaç kilo diye sordum durdum :) asansöre bindik çıktık yukarıya kapı açıldı ve karşımda tüm sevdiklerim çocukluk arkadaşlarım anneleri anneanneleri herkes gelmişti(ben onların evinde büyüm 5 yaşımda kiracı olarak gidip 14 sene aynı evde oturduk) hepsine ben geldiiim diye seslenip el salladım herkes derin bir oh çektiler çünkü; 17:20 de ameliyata alındım 17:37 de Buse’miz doğdu ben 18:45 gibi odaya geldim uzun kalmışım myomuda alıncak. Sesim nasıl garip geliyordu bana sarhoş gibiydim acaba beni duyuyorlar mı diyordum cevap verdilerdi söylediklerime anladım ki duyuyorlarmış :)) Dedim kızım nerede nasıl himen babamızla göz göze geldik kendini işaret ediyordu kızımız ona benziyormuşta :) her şeyiyle babası küçük hanım :) Kilosunu soruyorum tabiki yine o arada bilgilerin yazıldığı kart elimize geldi 53 cm 2,820 kgymuş öğrendim rahatladım ee dedim hani nerede kuzum anaaa içerisi bir aydınlandı güneş sanki odamdaydı miniğimi getirdikleri anda nasıl yani dedim ya bu kadar güzelmiymiş canım benim hemen emzirmeye başladık kokladım kokladım kokladım nasıl bir koku o rabbim olmayanlarada versin.Uzatmayayım sıkılmayın :) İşte böyle kuzuma kavuştum :)