tubabilici Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 47cm
Doğum Kilosu: 3200gram (35haftalık dogdu!)
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Özel Megapark Hastanesi
Erken doğum yapacağım hiç aklıma gelmezdi.Muhtemel dogum tarihi 21mart 2008di..17şubat 2008de doğum yaptım.Ben enbaşından beri sezaryene karar vermiştim.Asla o sancıları çekmem,mümkün değil diyordum.İnsan büyük konuşmayacakmış:) Hatta sezaryenle doğacağı için,bebek 10gün önce alınacak,11 martta yani,ben ise doktora 8mart olabilirmi diye sormayı düşünüyordum.neden?8mart olunca 08.03.08 olacak ya:) Şimdi düşünüyorumda,nekadar komik..Sen istediğin kadar plan yap..Bebek miyadını doldurunca geliyor işte..Bebeğim iri bir bebekti.Doktorum,bu bebek 4bucuk yada 5kg doğacak diyordu kontrollerde..15şubatta,tam 35haftalık olunca önce hafif bir leke geldi..Herkese tlf açıp soruyorum..Normal bendede oldu falan dedi arkadaşlarım.Ama yinede içime bir kurt düştü.Doktora gittim.Doktorum hersey normal bir sorun yok..Eve git dinlen.2hafta daha dayanman gerek.Şuan çok erken dedi..Sanki benim elimdeymiş gibi...Yinede doğum yapacağımı düşünmedim.Hazırlık bile yapmamışım ogüne dek..Ama yinede bir sorun olmadıgını düşünüyorum.Ertesi gün 16şubat akşamı bir sızıntı oldu.Meğer suyum gelmiş.Ben onu bile anlamadım ilk başta..Bana,birden suyum geldi diye anlattı herkes.Bende biraz geliyor..Sonra 1saat birsey yok.Sonra tekrar bir ıslaklık..Acaba suyummu geldi diye tekrar hastaneye gittik.Kontrol ettiler ve evet suyum gelmiş.Bebek kesesini patlatmış.Hemen doktorumu aradılar.Doktor ise hemen iğne yapın talimatı verdi..Bebek erken doğacagı için ciğerleri gelişmemiş olacakmış.Bu iğne ciğer gelişimini sağlayacakmış.Bende sanıyorum beni hemen sezaryene alacaklar.Sonra sancım başladı..Ben artık beni sezaryene alın diye söylenmeye başladım..Bu sancıları çekmek istemiyorumki..Olmaz alamayız,bu iğne 3saat sonra etkisini gösterecek...Enaz 3saat bekleyeceksiniz.Allahım o 3saat geçmedi.Sancılar dayanılmazdı.Ensonunda ölmek istiyorum diye bağırdığımı hatırlıyorum.Ayrıca okadar sancı çektim.Ve sadece 1cm açıklık vardı..Demek normal dogum istesem 2gün falan bekleyecektim öyle:) Neyse sonunda,17şubat,sabah 4bucuk gibi beni sezaryene aldılar.Ben nerdeyse koşarak gittim ameliyathaneye.Hadi bir an önce bayıltın,dayanamıyorum sancılara diye.Halbuki aylar öncesinden endişe başlamıştı bende.Sezaryen günü çok önceden belli olur,ben ogece stresten yatamam,hastaneye ağlayarak giderim,herkeside ağlatırım falan diye senaryolar yazmıştım.Ama hiç öyle olmadı.Doğum çok ani oldu.Ve ben heyecan ne kelime,nerdeyse koşarak ve büyük bir istekle ameliyat masasına yattım:) Sancılar okadar beni bezdirmiştiki,sadece 3saat sancı çektim,bana fazlasıyla yetti.Ameliyathanede gözüm sadece Anestezi doktorunda.Nezaman beni bayıltacak diye bekliyorum.Ensonunda elimin üstünde damara enjekte etmeye başlayınca,mutluluktan çığlık attım.Oh be bayılıyorum nihayet diye..Sonrasında birileri beni uyandırmaya çalışıyor..Tuba hanım diye.Ben ise acılarım bitmiş,hiçbiryerim ağrımıyor.okadar mutlu ve huzurluyumki..Allahım dünya varmış..Sana şükürler olsun..hiçbiryerim acımıyor dedim içimden.Odama ayık bir şekilde geldim.Ve sonra hiç uyumadım..Tamamen ağrısız ve rahat bir süreçti benim için.Sezaryen çok kolay oldu.Yada ben normal dogumla kıyas yaptım hep:) Tabiki herkesin bünyesi farklıdır.Sezaryenden sonra zor ayılan veya kusan birsürü arkadaşım oldu.Ama bende butür şeyler hiç olmadı.Ben kendi vücudum için doğru karar vermiştim.Hiç pişman değilim..