sceyla Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 2950 gr
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: özel egepol hastane izmir
evliliğimin 3. yılı.artık bi bebek sahibi olmanın zamanı gelmişti bize göre.eşimden sonra bana bi arkadaş daha lazımdı.hissetmek istiyordum bebek kokusunu,evde bi bebek beşiği görmek istiyordum,minik minik bebek giysileri görmek...en önemlisi de kendimde anneliği görmek istiyordum...plansızdı bebek kararımız....ve ben o güzel haberi öğrendikten sonra eşime koşarak uykusunun arasında ortak müjdemizi verdim..yüzündeki ifade benim mutluluğumla karışınca o anın ne kadar kımetli olduğunu anladım...evet artık bi anne adayıydım...sonrasında düşük tehlikesi yaşayınca mutluluğuma hüzün karıştı.ama,pes etmicektim.bebeğimizi eşimin kucağına vermekle kararlıydım.o kadar kararlıydım ki çünki daha öncesinde bi düşük yapmıştım..bu defa kaybetmemeye kararlıydım..evet,bu tehlikeyi 3 ay kalkmadan yatmakla atlattım çok şükürler olsun.ümitliydim,çünki doktorum da güç vemişti bana.eşim hep yanımdaydı.allahıma sığınmıştım hep dularımla.ve o an gelmişti,doğum randevusundan önce geldi bebeğimiz.sancılı gittim hastanye,gülerek ve soğuk kanlılıkla.hastaneye gittiğimizde son kontrolden sonra da doğumhanye gülerk gittim.annecime ve biricik hayat arkadaşıma el sallayarak..belki de bu onlara mutluluğun yanın da birazda moral vermeye yardımcı olmuştu.evet girdim soğuk doğumhanenin kapısından..sezeryan doğuma yatış yapıyordum.narkoz verildikten sonra yatıryıorlar beni ama bende bi sorun oluştu.solunum sorunu.nefesim kesiliyordu sesimi duyuramıyorum bağırmya çalışıyorum kendi sesimi duyamıyorum.o an anlamıştım can veren bi insanın nasıl nefesi kesildiğini..oksijen veriyorlar bana biraz sakinleştim ve sonrasında uykuya dalmışım uyandığımda kızımın sesini duymuştum yanlış hatırlamıyorsam.doğum sonrası yine solunum sorunu yaşadım ve artık normale dönüyordum.kızımı kucağıma almaya dermanım yoktu.bedenimde bi yorgunlukla kızıma,yavruma ilk can suyunu sütünü vermye çalışıyordum.o kadar güzelmiş ki,çok garip bi duygu onun varlığı..dualarım gerçekleşti,hayallerim,ümitlerim...ve ben o ilk bebek kokusunu tam 2 hafta önce tattım.ve her an kokluyorum.KIZIMMM...CEYLA'mm, ceylamız....o artık 2 haftalık bi bebek...miniğimiz...her geçen gün bağlanıyorum ve çok mutlyum...kızımı çok seviyorum...bebek kokusunu tatmak isteyen her kadının hayalleri gerçekleşmesi dileğiyle...