Rasha Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 33 cm
Doğum Kilosu: 630 gr (24. hafta)
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: konak hastanesi
daha önce riskli bi hamilelik ve onca uğraşa rağmen 6,5 ayında bebeği karnında ölen bir anne olarak 2. çocuğa karar vermek kolay olmadı tabiki.ama Allah unuttururmuş derler ya öylede oldu senesinde hamile kaldım. Dr um daha önceki problemleri yaşamamam için önceden önlemler aldı avuç avuç içilen haplar her gün karın, bacak....vs yapılan kan sulandırıcı iğneler ve bitmek tükenmek bilmeyen yatak isiratleri. işe gidemiyor dışarı çıkamıyor yatmaktan başka bişi yapamıyordum birgün dinlenmekten sıkılacaksın deseler çok gülerdim ama insan oğlu uzun süreli dayatmalardan fazlasıyla bunalıyor anladım.hamileliğimi 5 haftalıkken öğrenmiştim ve o tarihten itibaren her hafta gidilen dr kontrolleri dışında bitmek bilmeyen kanamalı bi gebelik geçirerek sürekli yatıyordum.gittiğim son kontrolde idrar yolunda çok hafif enfeksyon başladığını söyleyip bana bi takım ilaçlar verdi dr um zaten bana sürekli söylediği 30, 32. haftaya gelsin kilosuda 1 kg nun üzerinde olursa bi terslik anında hemen bebeği alabileceğiydi. küvezde gelişir, ne bebekler yaşattık allah uzun ömür verirse derdi hep içine doğmuş gibi :)) kontrolden eve geldim ilaçları içmeye başladım hafif kasılmalar başladı karnımda akşam ama ilaç prospekdüslerinde adele kasılmaları yapabileceği yazdığından umursamadım gecede ara ara devam etti hafif hafif ama sabah 6 da çok şiddetendi 15 dakkada bir karnım kasılıyordu hemen dr aradım hastaneye gelmemiz gerektiğini söyledi hatrı sayılır bi kanamayla hastanenin yolunu tuttuk. ilk yapılan muaynede 3 cm açılma var doğum başlıyo ama daha çok erken diye serumlar iğneler yapmadıkları kalmadı artık doğuma kadar hastanede kont altında olucaksın dediler doğuma daha 3 ay vardı o kadar nasıl kalırdım hastanede :) o kadar ilaca rağmen sancılarda bi azalma olmuyor saatlerce nst ye bağlı kaldım makineye göre sancı yoktu peki benim çektiğim neydi en son saat 7 gibi bağırmaya ve ağlamaya başladım eğer doğum değilse nedir bu? müdahale edin dayanamıyorum dr u çağırın diye birbirine kattım oraları dr muaynesinde kötü haberler beni bekliyordu dr 2 dkm olduğunu söylüyordu doğum başlamış bebek yola girmek üzere sezeryana alıcam yaşam şansı %10 yada kendiliğinden doğum yolunda ölücek bana karar ver dedi.Bir cesaretgle kimseye bişi sormadan etmeden hadi gidelim dedim gerçektende 2 dk içinde epudral iğnem yapılmış ameliyat masasında dr umu bekilyordum sonunda dr un avcunun içinde minicik bir bebek duruyordu bak kızına nasılda ağlıyor diye uzattığını gördüm sonra sarıp sarmalayıp hemen yoğunbakıma.gerçektende zamanlama harikaymış kordonuda dolanmış miniğimin boynuna tam zamanında alınmış. tahmin edebileceğiniz gibi o hastane günleri çok kötü geçti bebeğin yanında değil ona ne olacağı belli değil yapabildiğin tek şey süt sağıp dua etmek. bu geceyi atlatırsa iyi dediler ertesi gün 24 saat sonra 48 saat.... böyle uzadı gitti 3 gün sonra bebeğimi yoğun bakımda bırakıp eve döndük. sürekli süt sağıp dolapta depoluyordum miniğimin en çok buna ihtiyacı vardı gün aşırı belli saatlerde en fazla 5 dk görebiliyorduk bu böyle 4,5 ay sürdü bu arada gözlerinden ROP operasyonu geçirdi ve o gün stresten sütüm kesildi sağolsun yeni doğum yapan yakın arkadaşım sütünü sağıp verdi kızıma. tam 4,5 ay sonra kucağıma alabildim bi anne için ne denli zor bilirsiniz. ama sağlığı yerindeydi ya başka bişi umrumda değildi 1 senede yatabilirdi yeterki iii olsun. tabiii doğum izinlerim bitmiş işe başlamıştım hayat eski haline dönmüştü ta ki birgün iş yerinde telefonum çalıp bebeğinizi taburcu ediyoruz annesi hadi gelin artık :)) sesiini duyana dek.Minik Ada Ramazan bayramından 3 gün önce 1,880 gr taburcu oldu şimdi 7 aylık 4100 gr başkaları için hala minik ama bizim için koca kız oldu gülücükler atıp agulara başladı hatta diş bile çıkartıyo :) Anlayacağınız Rabbim alacak nefes yaşayacak gün yazmışsa kaderine ne şartlarda olursa olsun yaşıyor. Allah Kimseyi evladıyla sınamasın onca kötü geçen gün birgün bile kötü birşeyi geçirmedim yüreğimden iyi olcağını Rabbimin onu bize bağışlayacağını biliyordum çok zor günler geçirdik ama şimdiki mutluluğumuz unutturdu o günleri.