ramu Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 49
Doğum Kilosu: 3.470
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: mardin park hastanesi
şırnak cizrede yaşadığımız için hastanenın uygunsuz şartlarından dolayı hastaneyle alakası olmayan bir özel doktorda öğrendim bebeğimin tüm gelişim ewrelerini o parmaklar ayaklar minicik burun benı öyle heyecanlandırıyordu ki bir an önce kavuşmak istiyordum kızıma. doktorumun hastaneyle ilgisi bulunmadığı için benı mardın park hastanesinde bır doktor arkadaşının doğum yaptıracağını söyledi doktorumi bebeğim 7. ayına girdiğinde hastanemnizi ve doktorumuzu ziyarete gittik. doktorumu çok sevmiştim içim rahat huzurlu bi şekilde bebeğimize kavuşacağımız günü beklemek üzere şırnağa doğru yola cıktık herşey yolundaydı artık günüm gelmişti kızıma kavuşacak olmanın mutluluğu ameliyatın korkusu ve hormonlarında etkısıyle duygularım karman çorman bı şekilde hastaneye geldik. doktorumuzun odasına cıktığımızda doktorumuz artık yoktu tayini çıkmış okadar çok üzüldüm ve panik oldum ki az daha orda doğuracaktım:) daha sonra hastanemizin başhekimi doğum uzm. dediler cıktık içim rahatlamıştı odasına girdiğimde gözlerime inanamadım ben sezeryan olacaktım ve doktorum şaşıydı okadar çok şaşırdım ki konuşamadım daha sonra konuşmalarından anladım ki iyi bir doktor ee nede olsa başhekimdi. daha sonra benı odama aldılar serum bağladılar ben artık bırazdaha şaşkın yorgun heyecanlı umutlu değişik duygulardayken hemşire odama geldi sizi doğuma alıyoruz dedi o an anladım sanki anne olacağımı birazdan 9aydır beklediğim kızımı kollarıma alacaktım aman allahımmm bu ne garip bir duygu ben annemı olacaktım_?? derken kendimi deli bir anestezicinin önünde buldum sürekli yanaklarımı sıkıp sen ne tatlı olmuşsun böyle diyip yanağımdan fıstık alıordu :) değişik bi kadındı :) belın nereesinden vuralım hocam iğneyi_? bilmem istediğin yerden yapabilirsin falan die konuşurlarken birden minik bir iğne sızısı ile bacaklarımda bir uyuşma hissettim şaşı doktorumun gelmesiyle birlikte artık anne olmama az kaldıoğının bilincinde pamuk gibi uzun saçlı bir bebek hayal ederken birde ne göreyim yağlı çirkin kapkara bir bebek inanamadım başımdaki tüm hemşirelere sordum bu benım kızımmı die_? çok çirkindi:) ewet dediler. bebeğimi tekrar görmek istediğimde gittiğini söylediler 10dk sonra odamda benı beklıyordu kara prensesim pembeler içinde.. o gün anladım kirpilerin neden yawrularına pamuğum dediklerini:) sanırım artık bende kirpi oldum:) ve benım kızım gerçekten pamukk! çok yazdım belki ama inanın sanki o günü tekrar yaşadım okuyanlara teşekkür ederim:)