ozlemrah Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 48 cm
Doğum Kilosu: 070
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: 19 mayıs üniversitesi fakülte hastanesi
günlerden çarşamba benim kontrol zamanım gelmişti kaynanamla doğum hastanesine gidip rutün kontrollerimi yapcaktık. öğleden sonraya randevum vardı.ben işten çıktım annem evden cıktı hastanede buluşmuştuk tabi ben yine herzamanki gibi çok rahatım 2 haftam kalmıştı.Ben daha yeni izne çıktmıstım. ne ağrım ne sancım hiç birşeyim yoktu nst ye girdim olumsuz birşey çıkmamıştı ama tansiyonum biraz yüksekti.doktor beni muayne etti herşey yolunda özlem artık sancını beklicez dedi nst me baktı tansiyonumu görünce hemen idrar tahlili istiyorum çok yüksek dedi ben gidip verdim ama bir yandanda korkuyorum acaba niye böyle birşey yaptı diye sonuçlarım çıkana kadar üç buçuk attım.tahlilim çıktı +2 protein kaçağı var yazıyordu ne olduğunu bende bilmiyorum ya öyle kağıda bakınıyorum doktor özlem seni sevk ediyorum fakülte hastanesine çabuk gidiyorsun diyince bilmiyorum ya ne olduğunu yarın gitsem olur mu diyorum saat 15:00 olmuş. Nediyorsun özlem hemen gidiyorsun gebelik zehirlenmesi var bugün doğum yapabilirsin dedi ama benim basımdan asağıya kaynar sular indi sanki salaklaştım hiçbirşey düşünemiyorum.annem de kapıda beni bekliyor.dedim anne gebelik zehirlenmesi varmış hemen fakülteye gidiyoruz kadın da kötü oldu yüksek tansiyonu var yüzü gözü hemen şişti panik falan derken gitcez ama nereden gidicez kafa dağıldı nasıl gitceğimizi bilmiyoruz hastanenin ordan hatlara binsek halbuki nerden kalktıgını unuttumsonra dedik asagıya inelim bindik tranvaya korkuyorum ne yapıcam ya kızıma birşey olursa dua ediyorum sürekli Allah'ım yavrumu bana bağişla diyeç kimseyi duymuyorum hastane yolu bana o kadar uzun geldiki canımın sıkıntısına bir türlü gidemedim. fakülteye geldik yolda annemleri de aradım ikizimle annem gelmiş canım annem nasıl korkmuş birşey oldu diye dokunsam ağlıcak. beni aldılar içeriye kan falan aldılar tansiyonumu ölçtüler yine yüksek.sedyeye oturttular bekliyorum dışarıda annemler benm yanımda ikizim korktuğumu anlamasınlar diye sürekli gülüyorum .hemşire gelip demez mi özlem hanımı doğuma alıyoruz diye.aha dedim özlem şimdi bittin sen ben doğum yapamam ıkınamam diyorum hemşireler gülüyor bana ikizim özlem sakin ol diyor ama ne sakin olcam doğuma gidiyorum korkuyorum ilk defa yapıcam nasıl yapıcam hiçbir bilgim yok.beni doğumhaneye götürürlerken tabi annemler aramıslar herkesi eşim falan hepsi geldiler sağolsun. derin derin nefes alıyorum. dogumhaneye girdim çatı muaynesi yapıcaz dediler az çok duyduk nasıl birşey olduğunu titriyorum resmen doğum yapmış kadar oldum bildiğin yalvarıyorum nolur bırakın beni diye ama yok ya ne kadar acımasız bu doktorlar o hastaneden nefret ettim. dağın basında hastane çalışanlarında düzen temizlik hiç birşey yok.neyse muayne falan bitti doktor sordu doğumu normal mi yapmak istiyorsun sezeryan mı. düşündüm dedim özlem normal dersen bunlar durmadan çatı muaynesi yapcaklar hem ben ıkınamam korkarım yapamam en iyisi sezeryan dedim.serum sonda falan taktılar akşama kadar bekledim. sıra sıra alıyorlar ameliyathaneye her telefon çaldığında aha beni çağırıyorlar diyorum.biraz bekledikten sonra sıra bana gelmişti.aldılar götürdüler ameliyathaneye koridorda herkes beni bekliyorlar görümcelerim eşim annemler kardeşim babam hepsi beni bekliyor ağlayıp onlarıda üzmek istemedim. görümcelerim annem korkma özlem sakin ol diye beni sakinleştirmek istiyorlar ama ağlamamak için tutuyorum .girdik artık çıkış yok doğum yapıcaz.bir sürü oda var her odada bir doğum yaptırıyorlar.Benide bir odaya aldılar hazırlıyorlar.elimi ayaklarımı bagladılar dedim belden asagımı uyusturcaksınız tam mı uyutcaksınız anestezi doktoruda basım da korkma özlem hanım uyutcaz hiçbirşey anlamıcaksın.ohh dedim biraz rahatladım kadın doktor evet hazırız baslıyoruz dedi beni bayılttılar doğumu yapmısım kızımı giydirmişler ama 2 saat sürmüş meleğim önden çıkmış ben hala ameliyettayım.tabi herkes bebeği bırakmış benim çıkmamı bekliyorlar birşey mi oldu diye.biraz zaman geçtikten sonra ben çıktım beni ayıltmaya çalışıyorlar bi tokat atıyorlar ki görmeniz lazım ilkinde uyandım zaten.vurmayın diyorum. uyanır uyanmaz bi acı basladı kıvranıyorum çok acıyor diye odaya getirdiler yatağıma yatırdılar üstümü giydirecekler herkesi çıkardılar ikizim yanımda seslerini duyuyorum ama konuşamıyorum onlarla 2 tane iğneyi peş peşe saplayınca garibim kardeşim bana birşeyler oluyor ben otursam basım dönüyor çıksam olur mu diyor dayanamadı beni öyle görünce iğneden dolayı biraz acım azaldı eşim çok korkmuş ben doğum yaparken niye böyle oldu hani bi sorun yoktu diye kendini yiyip bitirmiş. çıktım yanımdan 1 dk ka bile ayrılmadı.bir kaç gün daha geç kalsaymışız belkide kızıma birşey olacaktı Allah korumuş tırnakları mosmordu ilk gece oksijen verdiler buz gibiydi pamuklarla ısıttık yavrumu.tam 5 gün kaldık hastanede Ama Allaha şükür şimdi çok iyi 2,5 aylık oldu.Rabbim herkese evlat duygusunu tattırsın. AMİN