Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 2.500
Doğum Tipi: Normal
Hastane: belirtmek istemiyorum
Merhabalar burdaki doğum hikayelerini devamlı okurdum hamileyken. bazen ağlar bazende korkardım bende hikayemi yazcam bigün dedim ve o gün geldi :)... 2011 yılı temmuzda evlendim.. eşimi çok sevdim 5 yıl nişanlı kaldık çok uzun bi süreydi benim için..ben hemen cocuk istedim hatta ilk ay :) ... olmadı 6 aya kadar denedik ama bi türlü hamile kalamadım.. zaten adet düzensizliğim hat safadaydı nefret ediyordum adet gecikmemden her defasında test al yap negatif çıksın üzül...bunları çok yaşadım neyseki kaynanamda bebek istiyodu herkes istiyodu eşimde ama pek belli etmiyordu kendisi kaynanam daha çok üstüme düşerdi bu konuda çok yardım etti Allah razı olsun onunla bilikte doktora gittim bana pkolu oldugumu tedaviye ihtiyacım oldugunu söyledi kaynanam ne gerekirse yaparız dedi yaptık. 2 yol boyunca tedavi.. off ne zor günlerdi..Her Namazda dua ediyor ağlıyodum ...Allahım ne yaptıysak hamile kalamadım ilaçlar rahim filmleri iğnler vs. ağladım ağladım ve çok ağladım herkesin ebbeği olmuştu bi ben kalmıştım ailede hatta sülalede siz düşünün artık herkes sanki bana inat hamile kalmıştı ( tabi veren Rabbim ) ama insan o piskoloji ile sağlıklı dşünemiyor . her tedavi sonuçsuz kalmıştı eşimde istiyordu ama üzülmiyim diye dile hiç getirmiyordu hep kaynanamla dertleşirdim oda olcak bak derdi.. 2 yıl böyle geçti ben artık çok bunalmıştım doktora gittim ve bana 3 ay gelme dinlen dedi bende ağlayarak eve geldim moral sıfır tabi..bi önceki ay klomen ve iğne olmuştum ama adet olunca çok üzülmüştüm halbuki o ay çok umutmuyduk hepimiz çünkü sperm testi rhim filmi herşey temizdi sadece yumurtalarım gelişmiyordu ama onunda ilaçlarla hallediyorduk neyse.. bekleyelim bari dedim 3 ay..o ay hiçç umudum yoktu ben 3 ay sonrasını düşünürken adetim 11 gün geçti hep geçerdi ya :) takmadım her işi yptım çamaşır suyu iş. vs hamilelik aklıma gelmezdi kaynanam test al dedi hayır dedim almam sıkıldım o testlerden illa alırdı eşimin haberi yok.. eve geldim lavaboya geçtim yaptım ama bakmadım kaynanamın içi rahat olsun diye yapmıştım neyse mutfağa döndüm eşime yemek yapcam oda salonda bekliyo işe gidecek ya bi teste bakim dedim aaa 2 çizgi inanamadım dondum kaldım ellerim titriyo konuşamadım solana gittim geldim eşim bana bakıyo noluyo der gibi testi gösterdim bakkk dedim teste göre hamileyim hadi ya test yalnıştır bozuktur dedi hevesimi kırdı kaynanam geldi ona gösterdim hemen ikincisini yap dedi aldım 2. testi yaptım oda pozitif eşime haber verdim çoook sevindi ben hala şoktayım o kadar tedavi ilaç hepsiyle olmadı boşa bıraktım oldu Rabbim verince veriyor işte çok şükür..hamileliğim güzel geçti midem hiç bulanmadı canım ekşi çekti hep ekşi yedim .. tatlıdan nefret ettim ama mecburen pekmez yedim kanım çok düşüktü. 4 aya kadar oğlum kıpırdamadığı ve göbeğim şişmediği için hamile olduguma inanamıyordum insanlar tebrik ediyo arıyo vs. ben hala inanamıyordum bi sabah tekmeyle uyandım ..işteeee buuu dedim ben hamileyim :))))))) delilik işte ya o tekme attıkça ben havalara uçuyordum sonra cinsiyetini öğrenmeye gittik 4.bucuk aylıkken muyene sırasında cisiyeti nee dedim ben kız istiyordum eşim erkek doktor acele etme kız söylicem dedi bende eşim dışarda heycanla bekliyıo dedim.. bi baktım eşiimi çağırdı geldi artık onlar sohbet ediyo ben dinliyorum işte bu bacakları bu başı vs. eşimde bi gülüyo bi mutluki oğlumu benden önce gördü :) sonra doktor dediki bakk buda pipisii eşime bi baktımm nasıl bakıyoo :)) ben oğlumu3 ay boyunca kız diye sevdim :)) eşimde özür dile dedi oğlumdan hahaytt çok mutluyduk eve döndük kaynanama müjdei verdik herkes öğrendi oğlum olacak.. ismide hazır Muhammed Ali.. doğum yaklaştıkça beni sıkıntı basıyordu ağlayamıyordum bile geceleri uykum kaçıyordu son bir ay ok kötü geçti oturamıyorum kalkamıyorum yatamıyorum Allah razı olsun kaynanamın evinde oldugum için iş konusunda rahattım çok yardımcı oluyordu.. son 2 haftamda artık yorulmuştum 17 kilo almıştım ve oturamıyodum süreki ayaktaydım belim feci ağrıyordu .. 2 gün hafif sancılar çektim.. evde.. bi gece acile gittim 2 cm açıklık var eve git dedi ama bende nasıll bi heycan anlatamam oğluma tuttugum günlüğe boşaltıyodum içimi korkularımı heycanımı.. evettt o gün geldiii o gece hiç uyumadım hem heycan hem korku bide sancılar çoğalmıştı sabah kalktım sancılar gittikçe çoğaldı 5 dk inmeden hemşire gelme demişti akşama kadar bekledim 8 gibi hastaneye gittik ama o sancılar benim canımı yakıyordu evde bi eşime sarılıyodum bi ablama bi kaynanama onlarda beni o halde görünce gözleri doluyordu... çıktım muayene ettiler 6 cm açıklık var vayyy be dedim süper doktor dediki ıkınıran hemen doğumun olur tmm dedim uzandım bana suni sancı taktılar Alahımmm o neydi öylee birden bire sancılar nasıll geliyo gidiyo ben şoka girmiş gibi oldum canım yanıyordu ama tek bi gözyaşım akmadı bağırıyodum sadece ve dua ediyodum .. hemşirenin biri bana çok kızdı bağırmaa ıkınn diye ama napim olmuyordu.. ilk doğumumdu ve hiçbişi bilmiyodum korkuyordum kimse yanımda yoktu ağlamak istiyordum olmuyordu sadece bağırmak.. anneee diyee annemi çok andım ve annem benden habersizdi şehir dışındydı yanımda olmasını çook istemiştim.anlatırken bile gözlerim doluyor...doğuma gelmeden onunla 2 çift konuştumki ben hastaneye gidince beni aramasın diye hergün her saat arıyodu çünkü anacımm ..3 bucuk saat sancı çektim doğuran kadınları görüyodum Allahım bende doğurabilecekmiyim diyodum sanki hiçç olmşcakmış gibi doktor muayene etmeye geliyodu az kaldı dayan diyodu elimi tutuyordu destek oluyordu ama hemşireler çok gıcıktı beni sevmediler bende onları sevmedim zaten.. sonunda doğuma hazırsın dedi ve doğuma geçtikkkk off nasıl anlatsamki bı ıkınmada oğlum doğdu küçücüktüüü gördüm onuu mosmordu ağlamadı önce masaya koyunca sesi geldi çok şükür bittimi dedim bitti dedi hemşire hanım oğlun çok küçük hamileyken bişi yemedinmi kız dedi yoo yedim ama pek gelişmemiş dedi 2.50 gr. doğdu .. neyse bitirdik kalkım yatağıma geçtim önce kaynanamı aldılar yanıma geldi beni öptüü ve oğlumu öptüü ben daha oğlumu göremedim sonra kucağıma aldım yüzüne baktım Allahımm çok küçükkk minicikk ve çoooook güzel bir bebek saçları upuzunn bembeyazz aşıkk oldum ben oğlumaa bin defa şükrettim odamıza geçtikk vee eşim geldi beni öptü oğlumuzu gördü baktı baktıı hiçbişey konuşamadı .. sonra eve döndük 10 gün boyunca kaynanam bana bebekler gibi baktı sütümü yemeğimi yatağıma kadar getirdi oğluma o baktı dikişlerim vardı zorla oturuyodum emzirdiğimde benimle birlkte tutuyodu alimi..kaynanam...dikişkerim çok acı veriyodu bana bikaçdefa ağlamıştım acısından 7 dikişş az değil.. ama rahat geçti oğluma kavuşmuştum kokusuuu miss gibiydi halada öylee şu an 3 aylık ve çook şirin bi gülüşü varki yiyesim geliyo onu sohbetler ediyoruz konusuyoruz beyfendi konusun diyo benimle yalnız kalınca ağlıyo hemen..şu an uyudugu için rahatım ama bazen beni çok yoruyor gecelei özellikle uyanmak uykusuz kalmak çok zormuşş ama olsun değer bitaneme .. babası onu çook seviyo ya bezen kıskanıyorum neyse çok uzun oldu atladıklarımda oldu : okuyan herkesin gözlerine sağlık bütün doğum yapacak olan annelere dua ediyorum hiçç korkmayın gerçekten doğum çok güzel bişey ben o kadar korkuyodum ama doğumdan sonra pişman oldum çünkü ben acı çekmeden alime kavuşmuş olsaydım değerini bilemezdim ona bakarken herşeyi unutuyorum o benim bi parçam olmuş artık her anım onunla geçiyor.. doğumdan korkmayın anneler ben 3 tane daha doğururum ama bakması gerçekten zormuşşş Allah kimseyi evlatsız bırakmasın aminnn.. oğlum şu an 3 aylık ve 6 kilo gittikçe büyüyo küçük diye üzülüyodum ama sütümü verdikçe yarıyor minnoşuma herşey gönlünüzce olsun Allah yardımcınız olsun
burdan kaynanama ve eşime vee doktoruma teşekkür ediyorum...
oglusum43 Annenin Doğum Hikayesi
Merhabalar burdaki doğum hikayelerini devamlı okurdum hamileyken. bazen ağlar bazende korkardım bende hikayemi yazcam bigün dedim ve o gün geldi :)... 2011 yıl