nehir.e Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 48
Doğum Kilosu: 2740
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: nisa hastanesi
merhaba arkadaşlar bende yazmaya karar verenlerdenim:) hamile olduğumu 3,5 aylık iken öğrendim.Eşimle beraber doktora gittik.eşim hamile olabilirsin dedikçe ben ısrarla bayanlar hisseder bebeği olunca ama ben hissetmiyorum .demek ki hamile değilim başka bir durum var dedim.yumurtalıklarımda kist vardı ondan dolayıdır diye gitmek istemiyordum.doktora giderken hep dedim insan hisseder. doktara gittik ertesi gün kan testi istedi ultrasyon da sorun olduğunu yarın muayene ediceğini söyledi. ertesi gün doktora giderken halen diyorum kesin birsey çıkacak hamile olsam hissederim .miğdem bulanıyo ama üşüttüm ne üşütme ama bir türlü bitmek tükenmk bilmeyen bir üsütme :) kan testimi yaptırdım sonra hemn ultrasyona girdim. doktar şikayetlerimi saymamı istedi adet dönemleri sordu ama bunları gülerek söyluyordu. doktor rahat diye tamam dedim korktuğum olmadı. kist yok bisey yok miğdemi üşüttüm :) .nasıl bir miğde üsütmesi. 15 haftalık gebesinizi birşeyiniz yyok bebeğiniz size kendinin belli etmiş dedi:) bebeğim kendi hep belli etti ama bir türlü ben inanamadım. bebeğimi ilk o zaman varlığını öğrendim içim o kadar değişik oldu ki bebeğiniz bakın dedikçe eşimle ben öyle bir birimize baktık.ufacık birsey. anında plan yapmaya başladım herseyi yoluna koymamız gerekiyo ben anne oluyomuş biz anne baba oluyoruz. bu şekilde eve gittik.sonra olayımız cinseyeti eşim kız çocuklarını sevmesine rağmen erkek diyip durdu .ama ben diyordum kız olucak. ben biliyorum hisseder anneler böyle şeyleri ve doktora gittik bebeğimizin cinseyeti kız. ilk defa hissim tutmuştu.bundan sonra doktorumuzu dseğiştirdik.kesin sonuna kadar gidebilceğim doktor birkaç hastenede doktorlara gittim. bana güven hissi veren doğum sırasında bebeğime zarar vermeyen bir doktor .sonra nisa hastesine gittik orda ki doktorum çok ama çok tatlı bir doktor benimle çok ilgilendi.5 ayımda 3 boyutlu ultrasyona girdim bebeğimi tam anlamıyla gördüm öyle güzel yatıyordu ki o yumuk elleri kolları yanakları doktor gösterdikçe ağlamamak içim kendimi zor tuttum bu kadar net bu kadar belirgin gördükçe bebeğim meleğim gel artık diyip doktorda annemiz biraz daha beklicek 3 ayımız var orda annesinde büyümeli. eşimde ordan bak aynı sen senin burnun bebeğimiz sana benziyo annesinin güzelliğini alıcak. annesini geçicek ama ordan belli oluyo baksana ne kadar güzel bir bebek :) evet o kadar güzeldi ki en önemlisi o benim meleğimdi o benim sansım,hayatımdı o benim herşeyimdi. 6 aylık kendi doktorum izne ayrıldı tavsiye edilen başka bir doktora gittik. doktor hanım hesaplama hata yapıp 6 aylık gebelikte nasıl bir hesaplamaysa bebeğmn kafa gelişimi 5 aylık bebekle eş değer kemik ölçümleri ise 7. yakın dedi.bunları söylerken dünyam durdu bebeğimin sağlığında ne var diye soruyorum. net birşey diyemem diyip duruyo .sonra eşim sinirlendi ne yapmamız gerekiyo birşey söyleyin diyo. tekrar 3 boyutlu ultrasyona girdim bebeğimi orda görüyorum neyin var hersey normaldı hani 1 ayda ne oldu .bebeğime hani sağlıklıydı herşeyi tam kalpte beyinde birsey yoktu. . doktor 1 saate kadar muayene etti bir yandan beni sakinleştirip bir yandan eşimeolaması gerekenleri gösterdi ve 1 saat sonun elimizde raporda bebeğimizin beyin odacıklarının acık olduğu ve gelişimde olduğu gebelikte oluşan bir sorun olmadığı raporu aldık. ve sonra o doktora gitmedim.başka bir doktora gittim sonucu verip muayane olup sonucları verdim. bebekte birşeyı yokherşeyi ayında ve zamanın da gidiyordu kendi doktorumla görüştüm. 1 hafta sonra muayene gittim. hiç birseyi yok bebeğimizin sağlıklı bakın diye ikna etmeye çalışıyordu .üzülmeyin bebeğiniz kötü değil ıyı bebeğiniz lütfen diyip durdu.8 ayımda sancım vardı.kasılmalarım çok oluyordu. doktora gittim kızım beni çok kasıyor çok büyüdü galiba diyordum. sakince beni muayene etti .sonra iğne oldum ve ilaç içmeye başladım 1 hafta sonra ağrımdan eser yoktu. kızımla güzel günler geçiriyorduk.bir anda doğum stresiyle yine aynı kasılamalrım oldu. ona birsey olucak diye çok korkuyordum. her gece rüyamda bebeğim doğuyordu normal oluyordu bebeğim ölüyordu sezanyan oluyorum ama hep aynı bebeğime birsey oluyordu her gece çığlıklar atıyordum .eşim korkmaya başladı doktora söyledi. hamileleğin verdiği stres dedi .bebeğimiz saklı erken doğum olayıda ortadan kalktı suanlık annde bebeğimizde iyi dedi.günleri sayıyordum gece uyumazdım kitap okudurdum. gündüzleri uyumamak için drenirdim yeter ki bebeğime birsey olduğunu görmeyim diye. eşim kızuyordu kendine bebeğe zarar veriyorsun. yapma yat dinlen kötü olucaksın diy.e yok o zamn bebeğimi alıyola.r bebeğimi almasınlar benden söz vermesini istedim ne olursa olsun bana doğum sırasınsda birsey olucağını bilse bile onu yaşatmaya çalışacak diye.doğumuma 1 hafta kala rahmetli annemi gördüm rüyamda kızım az vakit kaldi. pamuğumuzu alıcaz diye bi kaç akşam sonra tekrar gördüm. annemi bebeğim doğmuş bembeyaz battaniyeye sarılı artık pamuğumu alma vaktim geldi. biz gidiyoruz annesi diye ne bir anda kalktılar o gün dsoktora muaneye gittim .bebeğime iyiy bakın ona orda birsey olmadı. deme yaşıyo doğru söyleyin die allahıma şükür bebeğm tekme atıyordu sağlıklıydı. annesine gelmeyi bekliyordu:) 22 ağustos 2011 de 5.30 hafiften karnım ağrıyor gibi oldu 15 dk arayla ağrım oldu aslında sancım varmışher muayenede doğum nasıl olcak sancım nasıl olucak ne kadar sıklıkta ne kadar sürcek diye sorardım.doktora gidene kadar miğdem ağrıyor. sanıyordum doktora gittiğimde doktorum doğuma girmişti eşimle dalga geçiyordum. beni de böyle bir anda doğuma alırsa ne yaprsın diye canım yanıyo yine şaka yapıyorsun :) ve büyük an geldi doktorum açılmam olduğunu ve doğum yapmama çok az kaldığını söyledi. ben orda doktorla inatlaşıyorum miğdem arıyor sancım yok .doğurcak insan böyle mi. doktorum beni dinemedn hemen işlemlerin başlamasını istedi. bu şekilde anneyi bırakmam dedi. eşim haber vrdi eşyalrı aldı geldiler.ben doğum yapıcam diye her yerde geziyordum. ama hazırlık yapıldı sedyeye yaptım. korktum almasınlar beni dedim eşim bebeğimiz gelicek 1 saat sonra bura bekliyo olucam sizi dedi. asansör kapısı kapandı. doğurmıcam benle kalsın bebeğim biz mutluyuz diye ameliyathaneyi inletim. biricik doktrumun iknasıyla ve kzıımın gelme isyeğiyle doğum sancılarım sıklaştı ve ağrım çok arttı tamam dedim. doğum başladı tam 12dk sonra bir ses duydum böyle bir ses yoktu öyle bir taTLılık tarif edemwm o anı bana getirdiler. bebek kokusu benim kızımın kokusuydu annesi baktım o na meleğim pamuğumgelmişti ona hiçbirsey olmadan. ordaki hemsire hadi annesi gidiyoruz die gittiler sonra beni uyuttlar tam 20 dk sonra kzıma kavuştum onu emzirdim.doğum sonra sancım çok oldu dayanamıyordum ağrıyo kzımın emzirme vaktı gelse bile kendimi sıkarak emziriyordum eşim kzııt-yordu yat dinlen bebeğimi açmı bırakıcam süt içip büyümesi gerek 1 saat birsüt verdim . 1 gün sonra tamamen ayaklandığımda gözünü kırpıyo gülüyo diye başından ayrılmadım. annesinin boncuğu . benim hikayemde bu çok uzun oldu biliyorum:):):)