morbahar Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 47
Doğum Kilosu: 3100
Doğum Tipi: Normal
Hastane: şişli etfal hastanesi
biz eşimle severek evlendik ama ailelerimiz bu evliliği bir türlü kabul etmedi babam konuşmuyordu benimle zaten annem babam ayrılmişlardı biz küçükken birde üvey anne onun etkisi çoktu evde babamı dolduruyodu babam biraz yumuşayınca hemen devreye girerdi eşimle biz evimizde çok mutluyduk mutluluğumuza küçük bir varlığın katılacağını öğrendiğimizde mutluk çoğaldı ama eşimin askere gitmesi gerekiyordu o birazcanımızı sıksada herşeyi akışına bırakmayı hamileliğin tadını çıkarmaya karar verdik eşim öyle heycanlıydıki sormayın her akşam kız erkek isimlerini kağıda yazıp eve gelince okuyup yorum yapardık bebeğin cinsiyetti birtürlü öğrenemiyorduk kızmı erkekmi bilmiyorduk ama o ne olursa olsun bizim evimizin neşesi belkide barışma vesilesi olcaktı bebek büyüyor güzel bir hamilelik geçiriyodum hayatımda yemediğim kadar dondurma yedim eşimle rutin konturole gittik doktor herşey yolunda kızınız olacak deyince bizde hanım kendini gösterdi sonunda dedik isimide hazırdı zeynep doguma kadar biz kızımızın herşeyini hazırladık sağolsunlar arkadaşlarım ailelerimizin yapmadığı kadar destek olup yardımcı oldular tabi bizim aile habire bu çocuğu niye yaptınız ne olcak askere gidecek kalacaksınız ortada deyip canımı sıksadalar da eşimle her geçirdiğim günler huzur içinde geçerken eşim askerlik kağıdı geldi doğumda yakındı ne olacaktı ben yanlızdım eşimle amcamlara gidip karar verdik ben doğumu yapıp askerlik bitene kadar amcamlarda kalacaktım evimi kapatıp amcamlarda kalmak eşimden ayrılmak çok zor oldu çok ağladım eşimi yolcu ettik otogardan amcamlara geldik bende bir ağrı hafif hafif yokluğurdu önemsiz değip sabah ettim yengeme ağrım var dedim kızım doğum başlamiştır dedi ama bekleyelim iyice sıklaşsın sancıların hastanede beklemek zor olur dedi akşam oldu sancılar geliyor ama dayanılmayacak gibi değil kızıma kardeş yapariz eşim gelince deyip şakalaşiyoz yengemle amcamı aradı hastaneye gidelim diye hemen geldi eşyları gözden geçirdik herşey tamam da eksik olan babası idi çok üzülüyordum ama onun bir parçası bende olacaktı diye teselli ediyordum kendimi hastaneye geldik akşam saat 8 gibi nöbetçi dr vardı kayıt işlemleri birtürlü bitmedi gitti sancı artık zorlamaya başladı ağrıdan ellerimi ısırıyodum dr geldi hastayı odaya alın geliyorum dedi ben odada nilüferin şarkısını dinliyordum caddelerde rürzgar aklımda sen var sanki beni anlatıyor dr konturol etti 6cm açılma vardedi bide ultrasyonla bakalım bende bir heycan titriyorum hem korkuyorumda dr çok iyi biri idi korkma sen 4 beş saata doğurursun sakın ol kolay doğum olsun biryandan bakıyo ama yüzünün rengi değişti kalktı başka dr geldi oda baktı evet yanılmamişsin dedi ne oluor benide bilgilendirin diye gözlerinin içine bakıyorum klasık sözler sen çok gençsın yine olur ne olur ben anlamıyorum artık bebeğin kalp atışları durmuş bebek karnında ölmüş dünyam başima yıkıldı olmaz dedim kıpırdıyo içimde hareketleri iyiydi hayır bebek öleli 2 gün olmuş o doğum kanalına girdiği için sen öyle sanmişin dua ettki sana birşey olmadi dediyorlar yok ben sağır oldum lal oldum duymuyor konuşamıyordum sadece ağliyordum odadan çıktık amcam yengem geldiler onlar ağrımdan ağladığımı düşünüp teselli ediyorlardı beni dr onlarada söyleyince ne diyeceklerki söz varmiydı teselliye acim büyüktü ağrı duymuyor uyuşmuş gibiydim suni sancı verip doğumu hızlandırdilar ben neler hayal etmiştim oysaki zeynep le ben babası bir aile olacaktık ama olmadı acılar yakamı bırakmıyordu bebek ölü olunca doğum zor olurmuş ben ağlamaktan perişan oldum bebek doğum kanalına inmiş ama doğmuyor karnıma bastırıyorlar dr ıkın diyor ama güç kalmadıkı bende kızım güçlü ıkın bebek doğacak dedi rabbim yardım etti dr aferin sana oluyor birkez daha birkez daha ve bebek doğdu 22.45 bende bir umut belki ağlar ne olur poposuna vurun dedim dr kızım üzülme o yaşamıyor dedi artık ben bayılmışım dr beni ayıltı dikiş felan derken artık halım iyice bitti 2 ünite kan takıldı beni odaya çıkardılar doğum yapanların yanında bebekleri vardı kimisi emziriyor kimisi uyuyordu bense acıları yaşayıp bomboş ellerim kala kaldım sabah ezanı okunuyordu bir saat bile uyumadım allahım ne olur bu acıların mukafatını ver yarrabbi ben seni unuttum sen unutma beni koru kolla bizleri elbete tarifi zor şeyler yaşadım ama geçecek bunlar dedim teselli ettim kendimi taburcu oldum hastaneden eve geldik bebeğimin kıyafetlerini öptüm kokladım görmedim yüzünü evladımın dr görme unutamasın dedi neydi nasıldı kime benziyordu bilmiyorum amcamlara göstermişter kuzumu çok güzelmiş beyaz tenli pembe yanaklı inşallah şeffatçimiz olur cennet kapısında bekler bizi işin kötü kısmı babasına demekti eşim çok ağladı duyunca elli kolu yetişmiyorki bana teselli etsin ama rabbim öyle büyükki veriyor dermani yetişiyor kuluna unutamıyorum elbette kızım yaşasaydı 15 yaşinda olacaktı yaşitlarını görünce içim burkuluyor onun kardeşinide teselli buluyoruz çok şükür yaradan kollarımı boş bırakmadı dünya tatlısı bir oğlum var rabbim herkeze evlat sevgisi tattırsın ben zorlu bir sınavdan geçtim