Doğum Kilosu: 3780 gr
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Medicana Hospital
Eşim ve ben çocukları çok seviyoruz ve evlendiğimizde çocuk planını fazla ertelememeyi düşünüyorduk...Ozamanlar hayal kurarken hep bir oğlum olacağı aklıma gelir ve rüyalarıma girerdi . Hatta çocuğumun tipini dahi görürdüm ve hep hayırlısı derdim. Evlendikten sonra bu mutluluğumuza birde çocuğumz eklense artık deyip durduk... Bir ay acaba mııı diye bir şüpheyle bir test aldık . Eşim öyle heyecanla benden gelecek haberi bekliyordukii... Ancak sonuç negatif çıkınca eşimin yüzündeki hüzne şahit olmak çok üzdü beni ... Bir kaç ayda böyle geçince eşimle umutsuzluğa kapıldık ... Kısmet değilmiş deyip üzülürken kendimde herzamankinden farklı birşeyler hissettim. Regl olmamada daha var diye testte almak istemiyordum ama içim içim yiyordu bir yandanda alsam diyordum ama ya yine sonuç negatif çıkarsa diye düşünüyordum. Üstelik regl olmamada daha vardı. Ama birşeyler içimi kemiriyordu . Yakın bir arkadaşımla bu durumu paylaştım ve onunda bana verdiği moralle sabah sabah uyuyan eşimi kaldırmaya koyuldum ancak sabah işten gelmişti ve uyandırmak çok zordu . Bana test alırmısın dememle eşimin yataktan kalıp giyinip testi alıp getirmesi bir oldu :) İşte o an içime korku girmişti ya yine negatif çıkarsa ... Bir süre testi yapma cesareti bulamadım kendimde , eşimde sabırsızlıkla beni bekliyordu. Ve cesaretimi toplayıp testi yaptım. Test sonucu anında net bir şekilde çıkınca şok oldum ve ne yapacağımı bilemedim. Koşarak eşime sarıldım ve baba oluyorsun dedim.... O anki mutluluğu anlatamam bile.... Ve sonrasında ilk doktor muayenesi... Sonrasında başlayan aşırı bulantılar , kusmalar...5 aya kadar haftada 2 gün serumlarla ayağa kalkmalar.... Aşırı zor geçen bir hamilelik.Daha hamileliğin 3.ayında çıkan karnım,5. ayında hafifleyen bulantı ve kusmalarım rahatlıyorum atık dediğim 7.ayında tekrar başlayan kusmalrım derkenn gittikçe balon gibi şişmem... Yaz geceleri sıcaktan ağlayarak sabahı bekleyişlerim .... Nasıl zor bir hamilelikti ve bitsin artık diyordum ... son ayda doktorum kontrol için her hafta çağırmaya başladı ve haftada 2 keze çıktı bu gidiş ve 20 ekime gün verdi doğum için. Yine bir kontrol sırasında bu böyle olmayacak biz seni yarına yazalım dedi ve o an ne demek istediğini dahi anlayamadım... Doktorum gülerek yarın doğuma geliyorsun dedi sevinç panik korku tüm hisleri bir anda yaşadım. Sabahı nasıl ettim blmiyorum o akşam. İğne olmaktan dahi korkuyordum ama yapacak birşey yoktu. Herşeyi düşünmeye başladım nasıl olacak ne yapacam derken sabahı ettik ve oğlum okadar zorluyorduki beni doğuma gitmeden dahi kusma finalini yaptırdı bana.14 ekimde Hastaneye giriş yaptık ve doğum için ameliyat haneye gideceğim zamanı beklemeye başladık. Sabah gitmiştik hastaneye öğlen alacaklarını söylediler ve zaman geçmek bilmedi benm için .... Heyecandan ölecek gibiiydim. Annemler kayınvalidem ablam yiğenlerim arkadşlarm vs. odam okadar kalabalıktı ki ... sonunda zaman gelmişti ve hemşireler beni ameliyata hazırlamaya geldiler beni sedyeye koyup asansöre bindirdiler. Ameliyata giderken herkes benimle birlikte ağlıyordu. Eşimin eli elimde ameliyat haneye geldik ve eşim alnımdan öpüp herşey çok güzel olacak seni oğlumla birlikte burada bekliyor olacağım dedi ve hemşireler beni götürdüler eşimin eli havada gözleri yaşlı kapıda kaldı... Korkudan ve heyecandan titriyordum doktorum gelip önce beni sakinleştirdi ve narkoz .... Sonrasından narkozdan çıkmam vs... Eşim bebeğimizi görmüştü ancak benim narkozdan çıkıp amelyat haneden çıkmamı bekliyordu. Odaya alınmamla rahatlayan eşimle. birlikte bebeğimizi ilk kucağmıza alışımız tarifsiz bir duygu o.Sonrasında 2 kişilik bir aile olarak gittiğimiz hastaneden 3 kişi olarak dönüşümüz....Allah herkese yaşatsın bu muhteşem duyguyu. oğlum şuanda 4 aylık ve tamdaa rüyalarımda gördüğüm gibi :) Rüyalarımın prensi gerçeğe dönüştü... Allaha şükürler olsun ...
