mine84 Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 0000
Doğum Kilosu: 2650
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: bursa uludağ fakültesi
İlk doğumumdu herşey cok güzel ve yolundaydı hamileliğm boyunca bel ve karın ağrıları hariç hiç bir sorun yoktu 35 haftalık ken gribe yakalandım doktorum hiç ilgilenmedi başindan savdı bu bir haftalık sürede ben daha da kötüleştim öksürügüm,nefes dalığım dahada şiddetlendi bizde balıkesir göğüs hastanesine gittik orda şansıma doktor nihat yazıcı denk geldi benimle çok ilgilendi oksijen ve serum taktı ben orda yatarken doktor eşimle konuşmuş durumumun kritik oldugunu hiç vakit kaybetmeden izmir yada bursa fakulye gitmemizi söylemiş saolsun doktor arabamıza kadar geldi beni bindirdi, bizde Bursa uludağ fakültesine gittik acilden giriş yaptık burdan sonrasını anlatılanlardan duydum çünku hatırlamıyorum acilde sonda ve serum takılmış 1-2gun doğum servisinde kalmışım sonra bebeğin kalp atışları düzensizleşmiş benimde tansiyonum çıkmış ve nefes almakta zorlanınca açilen saat 00:25te doğuma almışlar oğlum maşalah çok sağlıklı bir şekilde doğmuş onu hemen taburcu etmişler enfeksiyon kapmasın diye kayınvalidemler eve götürmüşler bense kötüleşmişim akciğerlerimin neredeyse tamamı enfeksiyon kapmıs hemen tedaviye başlamışlar tabi 1-2gün tek kişilik yoğum bakımda kalmışım sonra da reanimasyon servisine almişlar orda 21gün komada kalmişim son günlerime doğru sanırım verılen ilaçların etkisiyle hiç yanmamış şeyleri yaşıyomuş gibi yaşadım çok kötüydü birkeresinde kaldığım yerikundaklamışlar hastasını alan gidiyo bir ben kalıyorum ora yalvarıuorum Allahım nolur kocam gelsin beni kurtarsın bu yerden diyesonra kapıya bi baktım kocam ismail nasıl seviniyorum elinden bi tuttum nasıl ağlıyorum yalvarıyorum çıkar beni budan diye oda tamam iyileş çıkarcam diyo bende beni çıkarmıyo diye sen beni sevmiyosun sevsen çikarırsın diyorum neyse ben ağlaya ağlaya ismail çiktı dışarı oda benim o halimi görünce çok üzülmüş aklımı yitirdiğimi düşünmüşler haklılarda o reanimasyonda aklımı yitirmiştim beni hayata döndüren oğlum ve eşimdi eşim oğlumun doğumdan sonraki ilk fotografını benimde nikahımda cekindiğim fotografımi forografçıya götürüp kolaj yaptırmiş üzerinede oğlun ve eşin seni bekliyor yazdırmiş hemşirelere verip baş ucuma uyanıp görebileceğim bi yere koymuşlar ben gözlerimi ilk açtığımda oğlumu gördüm doğuma girdigimi hatırlamadığım halde onun benim oğlum olduğunu biliyordum 21gün sonra reanimasyondan çıktım sonunda eşim,annem,babam hep yanımdaymış eşim hiç işe gitmemiş babamda gitmemiş hep yanımdalarmış benim komada olduğumu duyan dua etmiş 5günde tek kişilik odada kaldım sonra eve çıktım oğluma kavuştum şükürler olsun şimdi oğlum 8 aylık ve ben bu yazıyı yazarken canım oğlum ömerimi ayağımda sallıyorum.oğlum20.02.2013_00:25"te doğdu:-)