meral.e Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 51
Doğum Kilosu: 3.660
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: avicenna
merhaba herkese,
ben 29 yaşımda anne oldum hamd olsun rabbime.evlendikten 3 ay sonra hamile kaldım.ilk öğrendiğimizde eşim sarı papatyalar almıştı mutluluktan havalara uçmuştuk.çok rahat güzel bi hamilelik geçirdim.6 ayımda hastanemizi değiştirdik hata yaptık aslında ama insan yaşamadan anlayamıyo işte kısmet böyleymiş.bebeğim çok hareketliydi geceleri kaç kere uykudan kalktım hatırlamıyorum bile.son ayımda biraz zorlandım sadece sancım falan olmadı hiç 1 kasım da gelin suni sancıyla doğurcaksın dedi doktorum o sabah güneş doğana kadar heyecandan uyuyamadım.sonra anacığım eşim gittik hastaneye doktor hemen doğumhaneye aldı.eşimle annemle vedalaştım.mavi bi elbise giydirdiler.muayene etti ebe sen normal doğum yapamazsın dedi ben nomal istiyorum bekliycem dedim bana serum bağladılar gez allah gez artık 2 tane kadın yanımda çatır çatır doğurdu bende sancının s si yok.gülüyorum konuşuyorum millet bas bas bağırıyodu.arada ebe muayene ediyo sinir bi durum o muayene şekli benim sinirlerim alt üst oldu tabi.nst ye baglıyolar arasıra oğluşumun kalp sesini dinliyorum bi tek beni o rahatlatıyodu.rabbime çok dua ettim oğluma kavuştur beni diye.son muayene etti benim suyum geldi o andan sonra benim sancılarım başladı biraz ama açılma yoktu 5 gibi sancılar başladı sonra doktorum muayene etti bekliycez dedi evine gitti ben siz yapmıycakmısınız doğumumu dedim ben hemen gelicem merak etme dedi gitti benim sancılarım çok fazlalaştı dayanamıyodum saat 9.30 da muayene etti ebe açılma yok dedi ben dayamadım ağrılara sezeryana alın beni dedim. eşimi içeri aldılar o halini hiç unutamam aşkım benim sedyeye aldılar beni o anda sedyeden düşüyodum ayar yeri açılmış çok korktum ameliyathaneye aldılar ben kurtarın beni diye yalvarıyodum herkese doktorum geldi oğlunla doğum tarihimiz aynı dedi ben ordan sonra hatırlamıyorum.22.10 da oğluşum doğmuş.kendime geldiğimde bi asistan vardı ben çok üşüyodum üstüme sıcak pikeler örtüyodu allah razı olsun.sonra beni yukarı çıkarmak için asansöre bindirdiler orda canım kardeşimde vardı napmış etmiş oda gelmiş normalde almıyolardı.ben ona sordum gördünmü bebeğimi diye gördüm çok güzel dedi ağlamaya başladım ben şükür ettim rabbime.odama aldılar beni koridorda bütün sevdiklerim vardı.eşim geldi hemen yanıma alnımdan öptü beni ben bebeğimizi sordum çok tatlı aynı sen dedi.ben çok komiktim ya herkese teşekkür ediyorum gelenlere babama anneme gülmekten kırılıyolar bana kendimde diğildim hala.sonra canım yavrumu getirdiler bana küçücüktü burnu dudakları o anki duygularımı anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalıyor.inanamadım ağlamaktan yüzüne bakamadım bian çok güzeldi onu ilk gördümde kokusunu içime çektiğimde anladımki hayatta hiç bu kadar mutlu hissedemez kendini insan buna eminim.o gece hastanede uyumadım hiç çenem düştü resmen oğlumu izledim öyle güzeldiki maşallah.ilk zamanlar sütüm gelmedi sarılık oldu ama allahıma şükür hepsi geçti hala o ebenin sen normal doğum yapamazsın deyipte haklı çıkmasına sinir oluyorum.kendimi sorguluyorum bazen meral dayanamazmıydın diye ama çok kötüydü dayanılmıycak kadar kötüydü napalım kısmet böyleymiş.benim afacan 16.ayını bitirdi elhamdülilah.çok yaramaz ama çok tatlı,keşke daha önce anne olabilseymişim oğlumla daha çok şeyler paylaşabilseydim diyorum ama şu anların tadını çıkarmaktan başka şansım yok.herşey çok güzel gidiyo elhamdülilah.işte buda benim doğum hikayem.sevgi sağlık dolu günler herkese