Meleğimle Büyük Buluşmam

Ne zamandır yazmak istiyordum bugüne kısmetmiş...

Zorlu geçen son aya  girdiğimde doktorumla doğum şeklini konuşmaya karar verdim. Okuduğum doğum hikayeleri ve forumlardaki olumsuz yazılardan dolayı normal doğum benim için fobi haline gelmişti. O kadar diretmeme rağmen doktorumu sezaryen veya epidurale ikna edememiştim. Günler hep aleyhime ilerliyordu ve ben doktor değişmekte istemiyordum. Nihayetinde ilk doğumum olacaktı ve doktorumdan hamilelik boyunca çok memnundum. 40 haftamı tamamladım sancım gelmedi. Gelmediğinden kendimi sezaryene hazırlıyordum. 40+3 oladuğum gece hafif hafif sancılar geldi fakat düzenli değildi .Ertesi gün öğleden sonra 4 gibi sancım başladı fakat yine düzensizdi . Bİr saat içinde hem şiddetlenmeye hemde sıklaşmaya başladı.Eşim geldiğinde doktora gittik .NST muayene derken saat 6 oldu . 2.5 cm açılmam vardı. Yatış işlemlerini hallettik .Ben bu arada eşimin burnundan getirdim hayatı. Forumlarda okudularım aklımdan çıkmıyordu.Korkudan sürekli ağlıyordum. Hastaneyi terketme noktasına geldim.Suni sancı verilmeye başladı. Fakat muayeneye yanaşmıyordum . Doktorum henüz hastanede değildi ve beni telefonla telkin ediyordu. Bi yandan sancı çekiyorum bi yandan  telefon elimde doktoruma sezaryen olsun diye yalvarıyorum.

Başaramadım tabiki...Kuzu kuzu doğum odasına geçtiğimde saat 8 di .Doktorum geldi ve 8 çeyrekte kuzumla beraber çıktım odadadan...Yani toplamda sancıyla beraber bütün olay  4 saat içinde gerçekleşti .

Tüm ağrılarımı sancılarımı yükümü o odada bıraktım .Yeniden doğmuş gibi gittim odama. Normal doğum çok büyülü birşeymiş...Yavrumu doğar doğmaz görmek dokunmak bu dünyada yaşanabilecek hislerin en güzeli ...

Herkese tavsiyem şu ki her doğum farklı olumsuz şeylere odaklanıp kendinizi boşu boşuna strese sokmayın ... Forumları okumadan gitseydim eminim  herşey benim için daha kolay olacaktı.

Neyse ki herşeyi orda bıraktım ... Hiçbişey hatırlamıyorum :) Hepinize hayırlı doğumlar ...Yavrucaklarınızı hayırla kucağınıza almanız dileğiyle ...