Doğum Boyu: 48
Doğum Kilosu: 2940
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: ozel baypark hast
Anne olmak: gerçekten çok zormus. Evlendigimizden beri eşim çok istiyordu bebeğimizin olmasini ama ben korkuyordum. Evlendikten bir yil sonra biranda karar verdim anne olmak istediğime. Birgün nobetteyken çok sancim vardi. Genelde regl olduğumda sancili olurdu ve agri kesici almadan geçmezdi. O gün de çok sancim vardi önce acile gittim. Hemen kan testi yaptirdim. Sonuç pozitif. Daha bi kaç günlük. Esimi aradim ve esim o kadar mutlu oldu ki hemen cikip yanima geldi. Tabi yüzünde güller aciyo. Ama çok sorunlu geçti. Surekli mide bulantisi kusma. Sabah mide bulabtisiyla uyaniyodum aksam mide bulantisiyla yatiyodum. Allahim ne olur bir dakikayida mide bulantim olmadan geçirim diye dua ediyordum. Sürekli kusuyodum. Metro otobüs hic birine binemedim.yazik eşime sürekli beni ise götürüp getiriyordu ise gitmeden once.isin kotu yani ben 24 saat ambulansta calisiyordum o halde. Hamilelgim cok zor geçti sabahlara kadar acillerde serum takiliyordu. Sonra 32 haftamda sancim oldu özel bi hastaneye gittik. Doğumun basladigini ve durdurmak için hastaneye yatmam gerektiğini söylediler. Oradan cikip devlet hastanesine gittik nst te bagladilar sancim cikmadi. Eve gonderdiler. Doğuma kadar sürekli bebeğimin kalbinde beyaz bi leke gördüler. Ve down sendromlu olabileceği ihtimali vardi. Perinatoloji uzmanina gittim yine ayni ihtimalle geri geldim. Doğumdan çok korktugum için sezeryan istedim. Doğuma gidicek olduğum akşam bile kusuyodum. Artik ciksada kurtulsam dediğim bile oldu. Ama onu görünce o kadar mutlu oldumki. Bu dünyada yaptigim en güzel şey. Onun kokusu sesi dokunuşu bana çektiğim herşeyi unutturdu. Çok şükür saglikli bi bebeğim oldu. Bu öyle bir sevgiki dünyada esi benzeri yok. Muhteşem birşey. Allahim isteyen herkese nasip etsin inşallah.
melegimin hikayesi:)
Anne olmak: gerçekten çok zormus. Evlendigimizden beri eşim çok istiyordu bebeğimizin olmasini ama ben korkuyordum. Evlendikten bir yil sonra biranda ...