independent Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 49 cm
Doğum Kilosu: 2900
Doğum Tipi: Normal
Hastane: Ankara Etlik Doğumevi
12 yaşındaki oğlumun aşırı ağlaması ve ısrarı üzerine 10 seneden sonra tekrar bebek sahibi olmayı istedim..Ayrıca eşimde çok istiyordu..Çalıştığım için korkutuyordu 2. çocuk beni ama daha sonra bende istemeye başladım..Planlı ve güzel bir hamilelik geçirdim...
Doğum anı beklenenden 3 gün erken oldu...Eşiminde o gün toplantısı vardı ve genelde kapalı olurdu cep telefonu..Sanki içime doğmuş gibi o gün giderken tembihledim...Günüm yakın toplantıda cebin sessizde olsun diye ve o gece eşim toplantıdayken ilk işaret geldi...hemen eşimi aradım geldi aldı beni götürdü hastaneye...Dr'lar bana daha doğum belirtin yok evine git dediler..Ama benim 2.çocuğumdu ve emindim o gece doğumun olacağından..Ve hastanenin koridorunda 2 saate yakın bekledim..Ve doğum belirtileri gercekleişnce hemen dr'a gittim...Acilen doğuma aldılar beni...Ns'ye aldılar..sancılar içindeyim ve birden bebeğin kalp atışlarını alamadıklarını söyleyerek etrafımda koşturmaya başladılar...Korktum neler oluyordu ALlahım dedim 9 ay taşıdım kucağımda görmek nasip olmayakmı...diye düşünürken dr'lar nst ile uğraşarak bebeğin kalp atışlarını bulmayo başardılar ve bana sola dönük yatmam söylendi..O sancıyla kıpırdaman yattım ve ardından doğum gerçekleşti...Bana oğlumu gösterdiler sadece sırtı dönüktü...Acilen çocuk dr.unu çağırın dediler...Neler oluyor dedim bebek doğum esnasında kakasını yemiş olabilir...Boğazında garip bir hışırtı var dediler...elimden alıp gittier kuzumu...
Ve ben 3 gün bıyunca yavrumun kokusunu alamadan yüzünü dahi göremeden hastanede yattım...Herkesin çocuğu ağlarken ciğerlerim dağlandı...geceler işkence oldu bana..şimdi ağlıyor mu..karnı tokmu...insan mahvoluyor bu duyguyu yaşayan bilir ancak...Ve biz 3 gün boyunca küvezlerin içindeki bebekleri gösteren soğuk monitörleri sevdik...Olsun yüzü tam gözükmesede yinde ordaydı...Yaşama tutunmaya çalışıyordu..Üzüntüden sütümde gelmemişti..ANne sütü alıırsa belki küvezden cıkabilir dedi dr'lar..Ben bunu dydukdan sonra 3 gün boyuca her 2 saatte bir göğüslerimi sağdım artık kan gelmeye başlamıştı göğüslerimden...Velhasıl 3. günün sonunda az bişey sütüm geldi ve beni oğluşumun yanına götürdüler...Küvezden cıkarıp kucağıma verdikleri zamanki heyecanımı mutluluğumu tarif edemem size..İlk defa yüzünü o zaman görmüştüm..9 ay herşeyim olmuştu ama yüzünü ilk kez görmüştüm...Oğlumda inat etmedi..Aldı memeyi ve çeke çeke sütü emmeye başladı...Dr. emmesinin çok iyi bir işaret olduğunu belirterek akşama çıkartırım sizi dedii...Ben nsl eteklerim zil çala çala odama koştum anlatamam..Tam hazıralndım bebeği almaya giitiğimizde bebeğin antibiyotik tedavisinin bitmediğini hastanede kalacağını söylediklerinde dünya başıma yıkıldı tekrar...Ağlayarak odama gittim...Bnm hıçkıra hıçkıra ağladığımı gören diğer doğum yapanlar hemen hemen hepsi teselliye geldi beni...Hiçbir sözçüğü duyacak durumda değildim... Umutsuzca yastığma akıtırken gözyaşlarımı bir mucize oldu eşim aradı ve bebeği ve benim taburcu olacağımızı söyleyince 2 mevsimi bir arada yaşarsınız ya...Aynen öyle oldum şaşkınlık.hüzün,mutluluk hepsi bir aradaydı...Ve eşimle beraber oğlumuzu aldık evimize geldik...Bizi çok korkuttu ama artık kollarımdaydı...Onun için 17 senelik işimi bıraktım...Çünkü dünyada hiçbirşey insanın evladından önemli değil...Güzel bir bakımla şu an 2.5 yaşına geldi...Şunu da atlamadan gecemeyeceğim 3 gün boyunca yattığım odanın penceresinin önünde arabayla geceli gündüzlü beni bekleyen cnm eşimin ve annemin hakkını ödeyemem...Pencereden her baktığımda arabadan çıkıp hala ağlıyormuyum diye telefonla beni kontrol ettiler...Haklarını ödeyemem...ve son olarak Rabbim her acınızı daim mutluluklara çevirsin ve ciğer acısıyla imtihan etmesin bizi..