hitufe Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 52
Doğum Kilosu: 3.120
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: zekai tahir burak kadın doğum hastahanesi
hamile olduğumu 12.03.2008 de öğrendim.. elmadağda ikamet etmekteydik. hamile olduğum müjdesini arkadaşım verdi. hastahaneye gittiğimde arkadaşlar ogün kan alımı olmadığını söylediler şaşırdım..eczaneye arkadaşımın yanına gittim.Gebelik testi verdi yaptım..çok aşırı başdönmelerim ve hafif bulantım vardı.istiyomusunuz dedi. EVET dedim..canım hamilesin diyince çok duygulandım çok sevindim anne olacaktım Allahın izniyle..Eve geldim..Eşime söyledim havalara uçtuu:)..ve ağzından çıkan ilk kelime kesin kız olacak bak gör dedi. fark etmiyo tabi kızı oğlanı sağlıklı sıhhatli olsunda.. çok mutluyduk. ailelerimize haber verdik..2tarafında ilk torunları. çok sevindiler..böylelikle maceramız başladı..1.aydan sonra ben yatak döşek yattım 4.ayıma kadar.aşırı bulantı kusma başdönmesi yataktan hiç kalkmak istemiyordum..yemek kokularına dayanamıyordum.4. aya kadar yediğim tek şey ekmek peynir arada peynirli tost ve su..o dönem çok kilo verdim eşim endişelendi.işe gittiğimde ilk lavaboya ugruyor 1 saat çıkamıyordum.Allahtan hastahanede çalışıyordum.Doktoruma çıktım.seni 3gün yatıralım dedi. serum felan aldım ondan sonra toparladık..hergün rüyalarıma giriyordu..acaba cinsiyeti ne olacak die..hastahanede bilgi işlemde çalışıyordum.işimiz bittikten sora tüm arkadaşlar toplanıp ultrasona girdik..hemen ilk bakışta kız dedi :D eşimin dediği gibi oldu.. bir kızımız olacaktı inşallah..sonra herşey normal geçti.güzel bir hamilelik yaşattı cadalozum bana ama geceleri hiç uyutmuyordu.cadıı.saat gece 12 yi vurunca abartısız 1saatoynuyodu tekmeliyodu. çok eğlenceli zamanlardı açıp karnıma hareketlerini izliyordum bazende ağlıyordum korku vardı..acaba kucağıma alabilecekmiyim bebeğimi die.. çok şükür rabbime.herşey gayet normaldi.39. haftanın içinde doktoruma gittim herşey normal dedi.artık zor zamanlardı.bekliyorduk.. bana 1Haftan var deyince eşimle üzülmüştük. onun yanımda olmasını istiyordum. eşim vardiyalı çalışıyor.1 hafta sonrada 15.30-01.30 vardiyasındaydı. hayırlısı dedik.aradan 2 gün geçti. 11.11.2008 ogün güzel bir duş aldım çok yorgun hissediyordum kendimi..Eşim iyimisin diye habire sorup duruyordu.bide komik bi tlf konuşmamız olmuştu kayınım ve benim aramda..kayınım17 yaşındaya yengecim ne vardı bugün de doğurmadın dedi. insan bi doğurur yiğenimle aynı gün kutlardık doğum günlerimizi..dedim olmaz:) ben 19da doğurucam ben aynı gün olacam kızımla dedim. benim doğum günümde 19 kasım..neyse konuşma bittikten sonra ben yorgunum dedim uyuduk.uyudupğumda saat 22.00 idi. saat gece 00.30bir ıslaklıkla uyandım.. Allah Allah dedim.afedersiniz çiş değil bişey akıyo bacaklarımdan anladım hemen ilk doğumun verdiği bilgisizlik heyecan herşey birbirine girdi.aslında bilgiliydim de heycandan herşeyi insan unutuyo naparsınız. eşimi çağırdım çabuk kalk dedim suyum geliyo..oda şaşırdı.hemen Annesini arardı..Annesi bekleyin dedi suyu geçsin.. ben hiç birşey düşünemiyordum.Kayınvalidemle aynı yerlerdeyiz.ben tedirgin oldum.Annemi aramıyacaktım.Ama gene dayanamadım.Annemler Elazığda..dedim tedirgin olmasın şimdi..Ama yapamadı.çaldırdım kapattım neyse dedimm. Baktım annem hemen bana geri döndü.noldu dedi.Anne suyum geldi. dedim nerdesiniz dedi. dedim evdeyiz ne bekliyonuz kızım hastahaneye gidin dedi.çabuk çocuk suyla gelir.ee dedim eşimin Annesi bekleyin dedi. yok git dedi çabuk. öle deyince bende şaşırdım.hemen taksiye atlayıp gittik.saat gece 03.30 hastaneye vardık muayene etti doktor dedi 5.cm açılma var.gittik yatagımıza sancım hiç yokk. gelen doğuruyo giden doğuruyo.Allahım bişeymi oldu acaba çocuğuma dedim.nst de herşey normal gözüküyo..3-4kere iğne vurdular meğer onlar suni sancıymış..Allahım çok zor ama o anlar..Saat 15.00 da sancılar arttı..artık duvarları tırmalıyordum ıkın ıkın çocuk yokk.ikindi ezanı okumaya başladı.Allahım sen yardım et dedim..bianda herkes başıma toplandı.Acil dediler sezaryen. bişiymi oldu neden felan demeye kallmadı..tekerlekli sandalyeyle ameliyathaneye.girdik sakin ol nefes al.10 kadar say demeye kalmadı uyumuşum..çok istemiştim çocuğumun doğumunu görmeyi hemen kucaklamayı. gözlerimi açtığımda karşımda biri kıpır kıpırdı.demek narkozunda etkisiyle çift görüyodum.Aman allahım dedim ikizmi doğurdum acaba..ama kapkara saçlı beyaz pamuk gibi bir kızdı.sonra bizi odamıza götürdüler. eşimle kayınvalidemle görüşmemiz tam bir dramdı ben fazla hatırlamıyorum. Ağlamış hepsi..sonra kedime geldiğimde bebğimi aldım kucağıma emzirdim kokladım.. doya doya doyulmuyor ki..bütün acıyı herşeyi unutuyosun..kızım şimdi 2 yaşını doldurdu..SENİ ÇOOK SEVİYORUM BEBEĞİM HiLALİM.. Allahım sana sağlık mutlu uzun ömürler nasip etsin..iyiki dogurdum seni..