gulsare Annenin Doğum Hikayesi

ben 2007 de oğlumu sabırsızlıkla beklerken suyum akıntı şeklinde 2 gün boyunca gelmeye başladı.9 ay boyunca doktorum bu su demek değil deyip her seferinde beni

Doğum Boyu: 51
Doğum Kilosu: 3750
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: devlet hastanesi
ben 2007 de oğlumu sabırsızlıkla beklerken suyum akıntı şeklinde 2 gün boyunca gelmeye başladı.9 ay boyunca doktorum bu su demek değil deyip her seferinde beni eve gönderdi.En sonunda benimle ilgilenen bir yakınımız devlet hastanesinde kendi doktorunu arayıp durumumu anlatınca doğumun başladığını acilen hastaneye gitmem gerektiğini söylüyo fakat eşim inanmıyo kendi doktoru yok bişey dedi diye.Ama sonunda pes edip gece acile götürüyo beni doğuma hazırlıyorlar lağman falan yapılıyo ama açılma yok ara ebeler karnıma bastırıyo açılma falan varmı diye ama yok bu sabah oluyo bütün gece odasından çıkmayan gereksiz doktor bu nun doğuracağı falan yok alın götürün diyo.Sevgili kaynanamda eşime bunun nazıyla oynuyosun sende deyip bana tepkiyle kapıda bekliyorlar.Aile dostumuz beni yalnız bırakmayıp izinli olan doktorunu da alıp yanımıza geliyo doktor beni ultrasyona alıyo suyumun azaldığını açılmayı beklersen bebeğini kaybedersin sende de hasar oluşur diyo bu arada dışarda taburcu işlemleri yapılıyo bende tamam işlemlere başlayın doktor danışacağım kimsem yok deyip ameliyata hazırlanıyorum elimde sondam ameliyat önlüğümle kapıda sedyede beni görünce bi üzülen annem ve kız kardeşim oluyo.kaynanacım bak kolaya kaçtı normal doğuramadı sezeryan istedi bunun sütüde gelmez sezeryen doğumlular çocuğuna sevmez diye işliyo oğlunu ama umrumdamı oğluma kavuşmak için doktora güvendim ama çok şükür 3750 gr 51 cm bir çocuk verdiler kucağıma.ve bana yaptıkları sonrada devam etti tek göğsüm kapandı buna rağmen Allahın bir lütfu olsa gerek tam 2 sene oğlumu emzirdim gecelrce uykusuz kaldım mama alalım bari gece uyuyayım ama malesef onlara rağmen oğlumu büyüttüm bide bunlar yetmezmiş gibi şimdi 6 aylık hamileyim aynı şeyler başıma gelecek diye geceler boyu uyuyamıyorum kabuslar görüyorum gerçi artık eskisi gibi aptal değilim maaşım ve ailem var onlara artık ne yavrumu nede kendimi ezdirmem ama işte kafamdan kabuslar birtürlü çıkmıyo...