gulayseren Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 53
Doğum Kilosu: 3800
Doğum Tipi: Normal
Hastane: özel anadolu hastanesi
tarih 6 ocak 2014..40.haftayı 6 gün önce doldurmuş olmasına rağmen gelmek istemeyen benim canım oğlumu doktorumun ısrarı üzerine önce suni sancıyla olmazsa sezaryenle dünyaya getirmek üzere yola çıktık..tabii heyecandan uyunamayan ve soru işaretlerinin birbirini kovaladığı bir gecenin ardından:)hastaneye yatış işlemlerinin ve bir dizi kan verme,idrar verme gibi işlemlerin ardından artık odamızdaydık.nst de sancı hiç yok..saat başı ebe hanım geliyor gidiyor..yok..oğlum rahat..suni sancı takıldı ama bende hiç bir ağrı yook..bu arada sabah saat 11.00.annem eşim ve ben güle oynaya sancı ve peşinden doğum bekliyoruz.bu arada ziyaretimize gelenler bunda doğuracak göz yok diyip gidiyor:)doktorum da aynı fikirde olmalı ki servis defterine muhtemel doğum 7 ocak diye not düşmüş.zaman geçiyor ama hala sancı yok..nstde hafif bir yükseliş o kadar.ebe hanıma 2-3 kez seslendik ki sancı şiddeti yok yükseltin dozajı diye..derken akşam oldu ebe hanımlar görev değişikliği yaptı..eyvaahh...ebem gitti ben hala bekliyorum.acaba diğer ebe nasıl vb.sorularla ben hafif hafif belime vuran sancılarla tanışmış oldum.bu arada annem ve eşim kurabiye çay eşliğinde Karadayı'nın yeni bölümünü izlemeye başladı..annem kurabiyeden bi ısırık aldı ki..ben sancı geldiii diye bağırınca kadıncağız ne olduğunu anlayamadı..tabi o saatten sonra anneme bel ovalama eşime elimi tutma görevi vermiş oldum.odada oradan oraya dolanıyorum..ebe hanım 4 cm açılma var diyor o kadar sancıya 4 cm mi diye kadıncağızı azarlıyorum..bu arada saat 21.00 suları..tabi yine asılmalar,bele masajlar elleri sıkmalar..açıklık 1 saat sonra 8 cm..yaşasınn..doğumhaneye doğru yola çıkartıldım..saat 22.15.doktorcum iki dirhem bi çekirdek katıldığı yemekli toplantıdan gelmiş..o da şaşkın:)derken ıkınma süreci..çatalda hoşlanmadım doktorum en kolay nasıl ıkınırsan o pozisyona geçebilirsin dedi..9yere hijyenik örtüler serildi çömeldim ı ııhh..onu da sevmedim.ama bu arada hiç bağırmak yok bende.sadece dua ediyorum.hem kendime hem bebeğime hem de doğumda yapılan dualar kabul olurmuş diye sıkıntısı olan sevdiklerime..tekrar çatala çıktım ve yeniden yeniden ıkındım..vee bebeğimin başı göründüğünde saat tam 22.45 ti..saat tam karşımdaydı ordan biliyorum..ve bi kaç dakika sonra minik yavrum doktorun ellerindeydi..ebe hanım şöyle bi gösterdi sonra hoop yıkamaya..tabii ben takipteyim şu an ne yapıyosunuz diye soruyorum..giydirdiler..aşısını yaptılar..ayak izini aldılar..her anını izledim.dikişlerim hafif bir genel anesteziyle atıldı..uyandığımda odamdaydım..şükürler olsun yavrumla birlikte..velhasılı arkadaşlar normal doğumdan korkmayın.ağrı eşiği çok düşük olan ben bile yaptıysam herkes yapabilir..Rabbim isteyen herkese tattırsın..canım kuzum şu an 9 aylık..