fulyaruzgar Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 50
Doğum Kilosu: 3270
Doğum Tipi: Normal
Hastane: samsun özel anaklinik hastanesi
CANIM OĞLUMA , RÜZGARIMA,
Daha evleneli 14 gün olmuştu ama seni istediğimiz için korunmadık bu kadarda çabuk beklemiyorduk en az 3 ay geçer demişlerdi. Balayından döndük evime geldik ertesi gün baban halanı trbzona götürmek için sabahtan yola cıkmıştı. Bana çok ısrar etmesine ragmen ben evde samsunda kaldım. Akşam üzeri teyzen geldi beraber ananene geçeçektik. Kendinden şüphelendiğini ve test almak istediğini söyledi beraber eczaneye gidik ve test istedi bende bir tane alayımmı dedim teyzene zaten korunmuyorduk ama daha adet tarihim bile geçmemişti. Neyseki aldık ve eve geçtik önce tyzen yaptı negatifti sonra ben yaptım tek çizgi :( teyzen bira bekle hemen cıkmaz dedi bıraktık testi banyoda ve bahçeye cıkıp akşam yemeğini yedik hep beraber. Sofrayı kaldırıyorduk içeriden bir cığlık seni Nesime Teyzendi HAMİLESSSSİİİNNN öyle bagırıyorduki bütün mahalle duymuştu hamile oldugumu testi aldıgımda gerçekten 2 çizgi ama 1 i cok silik senmi cizdin diye sordum direk :)) babamıza haber verdik ve ok tepkisiz kaldı ben ok sevinecek diye bekliyordum acaba istemiyormu diye o geceyi sabah yapamadım. ertesi gün akşam üzeri geldi. dur bakalım hastanede test yaptıralım dedi. adet tarihim geçti hastaneye gittik ve pozitifti sonuç. Hemen doktor ve hastane arayışına başladık. Anaklinik hastanesi Doktor Taşkın Orhana karar verdik verdiğim karardan o kadar mutluyumki şuanda. İlk kontrolde kalp atışlarını duyamadık 15 gün sonra tekrar gittik ve o ses hayatımda duydugum en güzel ses kalbinin atış sesini duyuyorduk artık. Saglıklı bir gebelik geçiriyordum ama bana zaman hiç geçmiyordu.Cinsiyetini merak ediyordum artık en az bir hafta vardı görmemiz için cinsiyetini ama ben dahayanamadım ve doğum evine randevu alıp gittim doktora sorar sormaz dur bakalım dedi ve hemen adam bu annesi dedi o an dünya durdu. Gerçektenmi dedim ve arkadaşıma bakıp güldüm. Dünalar benim olmuştu oğlum olacaktı ve önce dedeni aradım peşine babanı annaneni. herkes cok sevindi. 2 hatfa sonra 14 ekim 2011 kontroldede doktorumuz erkek oldugunu söyledi. Artık kesindi benim minik bir adamım olacaktı. Derken zaman yavaş yavaş geldi geçti ve artık 38. haftadaydık saglıklı bir bebektin bütün kontrollerimizde cok güzel geçiyordu. 26 mart sabahı hastaneye gittik yine kontrol için ve nst ye bagladılar beni sancı yoktu. Muayene için doktorumuzun yanına gittik ve acılmam olmadıgını söyledi. Artık bundn sonra doğum 6 saat sonrada başlayacagını 6 gün sonrada başlayabilir dedi. Eve geldim ve uyudum uyandıgımda sancım vardı ve evde tektim. Üşüttüm diye düşündüm Bekledim geçmedi sonra Nesime Teyzeni aradım dersaneden gelmesini istedim soluk soluga geldi. 1 saat geçti yine geçmedi bu sefer doktoru aradık ve hemen hastaneye ulaşmamı istedi. Dedemizi aradık hemen taksi aldı ve geldi babamız ilçede oldugu için onuda aradık giderken. Ben hariç herkes panikti ve ben onlrı sakinleştirmeye çalışıyordum. Hastaneye vardıgımızda doktorumuz bizi bekliyordu. Önce çatı kontrolü ve acılma var 2 cm peşine hemen nst ondada sancı var :))) yaşasın oğlum geliyordu. Odamıza aldılar hemen bizi. Hasta bakıcımız geldi beni epidural için hazırladı ve götürdü. Anastazi odasında sanki prenses gibiydim hem korkuyordum hem deli gibi cesaret vardı bende doktorumuz anlattı neler yapacagını ve epiduralimi taktı anında sancım kesildi. Ve beni tekrar prensesler gibi anastazi odasından ugurladı. Odaya geldiğimde bitmek bilmeyen misafir trafiği ve telefon trafiim vardı. Herkes ne zaman haber aldıda geldi bilmiyorum. neyseki doktorumuz hemen müdahale etti ve doğumun bugun olmayacagını ancak yarın öglen gibi olacagını söyledi ve hepsini teker teker ugurladık. Saat 23.30 Nurşen, Nesime ve Huriye Teyzen odamızı süslüyordu o gece sabaha kadar uyuyamadım. Sabah oldugunda doktorumuz geldi kontrol etti tekrar beklememiz gerektegini söyledi ve yürümemizi istedi yürüdük yürüdük yürüdük.... Ve zaman geldi 12.45 de girdik doğuma. Ebemiz geldi zaten sabahtan beri onlar yanımdaydı bir ara dışarı cıkar gibi oldum gitme dedim ondan cok cesaret alıyordum çünkü. Herşey senin için hazırlanmıştı dogumhanede doktorumuzda geldi yanımıza hazırmısın diye sordu bende evet dedim ve başladık. Sadece 10 dk sürdü saat 13.05 ince bir ses ve sen pamuk gibi pembe bir oğlan seni görmemle tutamadım artık kendimi aglamaya başladım sen aglıyordun ben aglıyorum. Senide hazırldılar benide. Oturduk sandaldemize ana kraliçe ve prensi dışarıda bizi bekleyen kral ve halkı selamlamaya cıkıyorduk kapı doğumhane kapısı açıldıgında büyük bir alkış tufanı babamız ve teyzemiz ( Nurşen) en önde direk gözler sende sen benim kuçağımda herkese gülerek geçtik ama nedendir bilmiyorum herkes aglıyordu,amahemde gülüyorlardı :)) yavaş yavaş odamıza doğru ileledik. peşimizdeki akrabalarımızla beraber. O geceyi hastanede geçirdik ertesi gün taburcu olup evimize geldik. İlk günlerimiz biraz sıkıntılı geçti sen ememedin bende süt olmadıgı için sonr peşine sarılık ilk günlerimizi doya doya yaşayamadık ama şimdi RÜZGARIMLA herşeyi tekrar ögreniyorum. ceee harfinin beni bu kadar güldürecegini hiç bilmezdim. ayyy dediğimde karşımda şimdiye kadar kimse kahkaha atmamıştı.mamamamamamama mememememeee dadadadadaa ggıııııı diye kimse beni çağımamıştı. odadan cıkmama kimse bu kadar üzülüp aglamamıştı. kimse boynum başkasına gitmemek için böyle sıkı arılmamıştı
SEN DOĞDUN BEN ANNE OLDUM
SEN DOĞDUN BENDE DOĞDUM CANIM OĞLUM...
ADIN GİBİ HEP BEREKET GETİR GİTTİGİN YERE
HEP BÖYLE MUTLULUK VER HER GÜLÜMSEMENDE ÇEVRENE
İYİ DOĞDUN OĞLUM İYİ VARSIN HOŞGELDİN...
ANNEN FULYA KÖROĞLU