calimeros Annenin Doğum Hikayesi

Doğum Boyu: 53
Doğum Kilosu: 3850
Doğum Tipi: Sezaryen
Hastane: Universal hospital
5 haftalıkken evde yapılan testlerle bebeğimizin geleceğini öğrendik.Tüm aileye haber verdik.Başladık kuzumuzu beklemeye.Her ay doktor kontrolünü iple çekiyorduk,onu görmek için.Cinsiyeti henüz belli olmamasına rağmen tüm aile erkek olacakmış gibi konuşuyorduk.Eşimde bende ruyamızda erkek evlat sahibi olarak görmüştük kendimizi.Meğer Yaradan malum etmiş.Çok şükür neredeyse sorunsuz bir dönemdi.İlk başlarda her sabah mide bulantısı ile uyandım bunu çıkartmalar takip ediyordu.Gün boyuda nanemolla midemle geçiyordu günler.Bu yüzden ilk aylar bir kaç kilo verdim,sonrasında kilo alımım gayet iyiydi.6. yada 7.ay kontrolümde doktor hızlı kilo alıyorsun,gebelik şekeri çıkarsa bebeğin hayatı tehlikeye girer deyince kendime geldim.Yediklerime dikkat etmeye başladım ve 12-13 kiloyla bitirdim.Normal doğum yapmayı çok istememe rağmen bebeğimin baş çevresinin büyük,kilosununda 4'e yakın olması risk teşkil ediyordu.Fizik yapımdan dolayı 1000 de 1 de olsa bebekte beyin kanamasına sebep olabilir deyince doktorumuz normal doğumdan vazgeçtim.Ve son kontrolde sezeryan istediğimi söyledim ve 39+3 için sözleştik.Çantamızı hazırlayıp 31 ağutos 2010 sabahı hastaneye doğru yola çıktık kontrollerimiz,testlerimiz yapıldı o dakikalar geçmedi bir an önce oğluşumuzu görmek istiyordum.Bu arada ada gibi olmuştum.Çok kilo almamama rağmen kocaman bir karnım vardı,görenler ikizmi olacak diye soruyorlardı.Doğum haneye götürüldüm,masaya nakledildim.Epidurale karar vermiştik.Orda çok üşüdüm resmen titriyordum.Bir şeyleri bekledik ama çok uzun geldi bana o süre.Anestezi uzmanı geldi brazdan seni uyutacağız dedi.E ben epidural istemiştim dedim.Yapılan testlerde bir değer sınırda çıkmış,epidural için uygun değilmişim.Peki dedim ve genel anestezi olmasına çok sevindim çünkü çok soğuktu ve bekleyiş beni germişti.Uyuyup,uyanacaktım herşey bitmiş olacaktı.Bendeki gerginlğin bebeği etkilemesinden kormuştum.Gözlerimi açtığımda beni doğum haneden çıkartıyorlardı.Bebeği alıp götürmüşler tahliller için,tüm aile bebeğin başında.Sonradan videolardan izledim oğluşumu,camın arkasından bizimkilere bakıyordu oda.Bir ara benden ses çıkmayınca eşim doğumhaneye girip beni görmek istemiş.İzin vermemişler durumu gayet iyi,kesi dikiliyor demişler.Oğluşum büyük kafasıyla çıkarken 1-2cm. daha açılmış kesi.İyiki sezeryan olmuşum.Normal doğumda o kiloyla neler olurdu Allah bilir.Biraz sonra oğluşumu odaya getirdiler.4 kiloya yakın olmasına rağmen minicikdi hemşirenin kucağında.Koluma verdiler,ağlamaya başladı oğluşum e tabii bende.Sonrasında hep biraradaydık çok şükür.Sütümüzde geldi,Kuzum ilk günlerinde muhtemelen bana yakın olmak için ağlıyordu.Bense gaz sancısı sanıyordum.Süt içip sakinleşiyordu.Oda bende mutlu oluyorduk.Ertesi gün geldik evimize.Minişim şimdi 10 aylık oldu.Hala inanamıyorum o minincik şey büyüdü,onu isterim bunu isterim diye oynatıyor bizi.