ASYAMU Annenin Doğum Hikayesi

17 Ağustos 1999 da yıllar önce Kocaelinde bu tarihte depremi yaşamıştım.Ve hayatımda unutamayacağım bir tarihti vee bu tarih yıllar sonra bir mucizenin haberin

Doğum Boyu: 46
Doğum Kilosu: 2906
Doğum Tipi: Normal
Hastane: ÖZEL ATAŞEHİR KADIKÖY ŞİFA HASTANESİ (ANKA -DR.ALİ KUMRU)
17 Ağustos 1999 da yıllar önce Kocaelinde bu tarihte depremi yaşamıştım.Ve hayatımda unutamayacağım bir tarihti vee bu tarih yıllar sonra bir mucizenin haberini aldığım tarih olarak pekişecekti.

Tatil dönüşü 1 hafta daha iznim vardı veee doğum izninde olan Heybeliadada oturan en yakın arkadaşımı ziyarete gidecektim.Tarih 17 ağustos 2010.Regl günüm gecikti.Ve Kadıköyde vapur iskelesinin karşısından bir test aldım.Adaya vardım ama çokta ihtimal vermediğimden saatler sonraa aaa test aldım yapalım dedim.Yaptık veee sonuç çift çizgi.Delirdim.Kendimde değildim ogün.Eşimle sevinç ve şaşkınlıkla kutladık bu haberi.

Aradan aylar geçti vee bayram arefesinde güzel kızımın geleceğini öğrendik.Çifte bayram olmuştu bize.Allah gönlümüze göre vermişti.Veee ben hala hergün dua ediyorum Allaha.Son doğum tarihim olan 23Nisanı beklemeye başladım.Doğum iznine çıktım.Tüm hazırlıklarımı bizzat kendim içime sindire sindire yaptım.Doğum odası süslemeleri,bebek şekerleri,doğum fotoğrafçısı hepside işinde profesyonelleriydiler veee onlarla anlaşmak büyük şanstı benim için.

Hep 15 Nisanda doğum yapsam keşke diye geçirdim. 15 Nisan benim doğum günümdü veeee kızımla aynı gün süper olurdu.Hatta 9 Nisanda kalp atışlarını dinlemeye gittiğimde bir bayanla tanıştım klinikte.15 Nisanda Sezeryanla doğum yapacaktı.Keşke bende o tarihte doğum yapsam dedim.Sonra içimden sezeryan ile doğum yapmak için geç değildi acaba normal doğumdan vazmı geçmeliydim?Yoooo hayır hayır ben bunu becerebilirdim.Aksilik olmadığı taktirde normal doğum yapmalıydım.Hep bunu istemiştim.Vazgeçmemeliydim.

Tarih 15 Nisan 2011 benim doğum günüm.seven dostlarımdan allah razı olsun hakkaten telefonum durmadı.Sevilmek ne güzel birşeydi.Arayan soran dostlaım hepinizi seviyorum.Eşim süpriz bir mekanda dostlarımızla yemek organizasyonu yapmış malum artık daha sınırlı hareket edebiliyordum.Nede olsa doğum yaklaşmıştı..Aslında çok kilo almamıştım sadece 13 kilo veee hiç şişmedim hatta hala bebğimin erkek olduğunu iddia edenler mevcuttu.Kalktım kahvaltımı ettim.Kuaföre gittim saçlarımı yaptırdım giyindim,kuşandım,süslendim.Eşim geldi Nakkaştepeye yemeğe gittik.Yedik,içtik,eğlendik.Gece 1 de geldik.

Tam yatmak üzereyken doğum işareti suyum geldi kızım mesaj gönderdi Annem ben geliyorum diye.Hemen toğladığım çantamı aldım üzerimi değiştirdim ve mümkn olduğu kadar sakin evden çıktık.Hastaneye kadar iyiydim.Ama hastaneye vardığımızda artık yürüyemiyordum.

Ailelerimizi vee en yakın dostlarımızı aradık.Annemler şehir dışında yaşadıklarından maalesef doğumuma yetişemediler.Oysa 1 hafta önce yanımda 10 gün kalmışlardı hafta sonu Kocaeline döndüler hafta başı geleceklerdi.Kısmet değilmiş.Dostlarım diyorumya onlar benim :Baştacım.Doğum Günü yemeğimden çıkıp hepsi evlerine gidip yatmışlardı.Sonra tekrar giyinip tuttular hastanenin yolunu.

Evet hepsi yanımdaydı.Selinim,Güzinim.Hastanenin nöbetçi dr geldi beni bebeğin kalp atışlarını ve benim sancı sıklığımı ölçmek için bir takım makinalara bağladılar.DoktorumAli beyi çağırdılar.Doktorum geldi bana kaç saattir sancı çektiğimi sordu cevapım hiç saatti.Çünkü hastaneye gelene kadar hiç sancım yoktu.Dr.Ali bey nasıl bir ağrı eşiğim olduğunu sorguladı durdu neredeyse yolda doğuracakmışım :-)Ameliyathaneye alındım ama bu arada sancılarım 5 dakikadan az zamana düştü.Dr derin nefes alıp ıkınmamı söyledi.Ikınıyorum ama olmuyordu beni sezeryana yada epidural normal doğuma alması için yalvardım ali beye ama saçlarını gördüğünü söylediğindeben benden koptum gittim.Doğruldum yatağın demirlerine tutundum veee son bir ıkınma ileeeee bağırdım veeee tamamdır.Kızım Ali beyin güvenli ellerinde tam karşımda dduruyordu.

Saat 02:15 te Ameliyathaneye girdim.Ve 03:35 te mucizem,hayatımın anlamı Kızım ASYA dünyaya geldi.Onu doğurduktan sonra hemen sonra sanki ruhum bedenimden çıktı.Sanki o sancıları ben çekmedim,yaşamadım.Kucağıma verdiklerindeki yaşadığım hissiyatı tanımlayacak kelime yok hiçbir lügatta.

İkimizde iyiydik.Doğu fotoğrafçımız çok şükür yetişebilmiş ve bu mucizeyi an be an görüntülemişti.Çıkışta eşim ve dostlarım bekliyordu beni.Odamıza çıktık veee ilk emzirmeeeee.Allahım bu nasıl bi duygu nasıl bir doğrular silsilesi..Sistem tıkır tıkır işlemekte.Hamilelik,doğum,ilk emzirme.Hamdolsun sana ...............

İşte bizim hikayemiz bu.........
Doğum günün bana geldiğin gündür...............
Ömrümün en güzel hediyesi kızım.Hoş saat farkı ile 16 Nisan.
Allah bebek isteyen herkesin ailesini bu mucize ile taçlandırsın.

Burçak YAZICI
Asya YAZICI