A ile başlayan erkek isimleri
- Abdulaziz: İzzet, kudret, şeref sahibi Allah'ın kulu.
- Abdulbaki: Ezelden ebede varolan Allah'ın kulu.
- Abdulhamit: Hamd olunan Allah'ın kulu.
- Abdulkerim: Çok cömert olan Allah'ın kulu.
- Abdullah: Allah'ın kulu.
- Abuzer: Altın suyu, altın suyu gibi parlak.
- Adıvar: Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış.
- Ağa: Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse, eski türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san.
- Ağaner: Akanyıldız gibi güzel er, akaner.
- Akanay: Akıp giden ay.
- Akaner: Akıp giden yiğit.
- Akarsu: Dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı.
- Akartuna: Akıp giden Tuna Irmağı.
- Akartürk: Su gibi akıcı Türk.
- Akasoy: Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu.
- Akatay: Temiz ve herkesçe bilinen kimse.
- Akbatu: Temiz ve güçlü.
- Akbatur: Namuslu ve yiğit.
- Akbayar: Namuslu, temiz ve yüce.
- Akbilge: Lekesiz ve bilge, temiz bilge.
- Akbora: Ak yel, ak fırtına.
- Akbudak : Ak renkli budak.
- Akbulut : Beyaz bulut, pamuk bulut.
- Akburç: Ak renkli ak renkli kale burcu.
- Akburçak: Bir metre boyu olabilen bir burçak türü.
- Akçakaya: Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya.
- Akçakıl: Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş.
- Akçalı : Beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin.
- Akçasu : Ak su, duru su.
- Akçayel: Anadolu'nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel.
- Akçınar: Bir çınar türü.
- Akdamar: Beyaz damar, akan damar.
- Akdemir: Döğme demir.
- Akdeniz : Ülkemizin güneyindeki deniz.
- Akdoğdu: (beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse.
- Akdoğmuş: Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş.
- Akdoğu: Beyaz şafak, ak ışıklı doğu.
- Akdora: Ak renkte dağ tepesi, ak doruk.
- Akdoruk: Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi.
- Akduman: Beyaz duman.
- Akersan: Yiğit sanlı.
- Akersoy: Namuslu ve yiğit soylu.
- Akgiray: Temiz ve yaraşır.
- Akgündüz: Aydınlık gündüz.
- Akgüner: Aydınlık sabah vakti.
- Akgüngör: Aydınlık günler gör.
- Akıman : Eli açık, yiğit, yiğit kimse.
- Akınalp: Akın yiğidi.
- Akıner: Ekın eri, akın yapan er.
- Akıneri: Akın yapan yiğit, akıncı yiğit.
- Akıntan: Tan vakti,, tanyeri ağarırkenyapılan akın.
- Akmaner: Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse.
- Akmeriç: 'Ak gibi meriç' duru sulu meriç.
- Akpolat: Ak çelik, manas destanı'nda geçen bir ad.
- Aksungur: Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan.
- Aktekin: Ak şehzade.
- Aktimur: Dövme demir, akdemir.
- Aktolga: Ak kargı.
- Aktuna: Duru tuna, berrak tuna.
- Akünal: Temiz ün sahibi ol.
- Alanay: Alanları aydınlatan ay.
- Alaner: Alan eri, meydan yiğidi.
- Alangu: Altın geyik.
- Alatan: Güneş'in doğuşundan önceki vakit.
- Ali: Yüce, ulu.
- Alp: Yiğitler yiğidiyiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit.
- Alpagu: Tek başına düşmana saldıran yiğit.
- Alpartur: Kendine güveni olan yiğit.
- Alpdemir: Yiğit ve demir gibi.
- Alpermiş: Yiğit ve ermiş kişi.
- Alpertunga: Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel türk adlarından iran mitolojisinde afrasiyap'ın türkçe adı. Yiğitlik simgesi.
- Alpgiray: Kırım hanlarından. 'giray' kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır.
- Alpkutlu: Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit.
- Alpsoy: Soyca yiğit olan, soylu.
- Alptuğ: Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi.
- Alptuğrul: Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan.
- Altanay: Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak.
- Altemur: Kızıl kor durumuna gelmiş demir.
- Altınay: Altından yapılmış ay.
- Altıner: Altın gibi değerli kimse.
- Altınöz: Özü altın gibi olan kimse.
- Altınsoy: Çok değerli soy, altın gibi soy.
- Altıntuğ: Çok değerli tuğ.
- Altuna: Al renkli tuna, kızıl tuna.
- Altunay: Altından yapılmış ay altın ay.
- Altunç: Kızıl tunç.
- Altuner: Çok değerli kimse, altın yiğit.
- Altuntaş: Üçüncü harzem devleti'ni kuran kişi.
- Ant: Tanrı'yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme.
- Arıkal: Temiz kal.
- Arıker: Temiz kimse, çelimsiz erkek.
- Arıkut: Temiz ve kutlu.
- Arısal : Arı gibi çalışkan.
- Arısoy : Katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse.
- Arıtaş: Temiz taş.
- Arslaner: Aslaner.
- Artunç: Arı tunç, katışıksız tunç.
- Asutay: Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk.
- Aşkınay: Aşıp gitmekte olan, ay, yeni ay, ışkın ay.
- Aşkıner: Üstün er, üstün kimse.
- Ata: Baba, dede, dedelerden her biri, soyun büyüğü.
- Atabay: Saygıdeğer ve varsıl kimse, seçuklular döneminde bir unvan, atabey.
- Atabey: Bkz. Atabek.
- Ataeli: Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer.
- Ataker: Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit.
- Atakol: Atılgan ol.
- Atakul: Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala.
- Atalay: Ünlü, şöhretli.
- Atamer: 'Benim atam er kişidir', yiğit atam.
- Ataner: 'Senin atan er kişidir, yiğittir.
- Atasay: Atayı say, ataya saygı göster.
- Atasev: Atayı, ataları, babayı sev.
- Atasever: Atalarını seven kimse.
- Atasoy: Ata soyu, atadan.
- Atılay: Ünlü, şöhretli.
- Atilla: Harpçi, fetheden, bir Türk hakanı.
- Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (Hunİimparatoru Attila'nın amcasının adı).
- Ayberk: Sağlam kişilik, ayın şimşek gibi parlaklığı.
- Aybora: Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına.
- Aydemir: Doğtamacı keseri, ay biçiminde bir balta.
- Aydeniz: Ay ile deniz.
- Aydınalp: Aydınlık ve yiğit.
- Aydınay: Her yeri aydınlatan ay, aydınlık ay, parlak ay.
- Aydıner: Aydınlık yüzlü kimse.
- Aydinç: Dinç ay, ay gibi güzrl ve dinç.
- Aydoğdu : Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan.
- Aydoğmuş: Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan.
- Aykutalp: Ay kadar kutlu ve yiğit, Ertuğrul Gazi'nin yanında anadolu'ya geçen bir Türk komutanı.
- Aymete: Ay ve hun imparatoru mete'den oluşmuş bir ad.
- Aymutlu: Ay gibi güzrl ve mutlu, mutlu ay.
- Aypolat: Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam.
- Aytemur: Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam.
- Aytimur: Horasan'da 1344 yıllarında hüküm süren bir Türk hanı.
- Aytuna: Ay gibi güzel ve tuna irmağı gibi görkemli.
- Aytunca: Ay gibi güzel ve tunca irmağı gibi görkemli.
- Aytunç: Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam.
- Aytürk: Ay gibi güzel ve türk gibi güçlü.
A ile başlayan 4 harfli erkek isimleri
- Abdi: İtaat eden.
- Acar: Cesur, becerikli.
- Adal: Nam kazan, ün al.
- Adem: Allah'ın yarattığı ilk insan.
- Adil: Doğruluk gösteren-adaletli davranan.
- Agah: Bilgili, uyanık.
- Ağca: Rengi beyaza yakın, beyazca akça.
- Akad: Doğruluğuyla tanınmış, dürüst.
- Akar: 'Akmak' eylemini yapar.
- Akat: Bkz. Akad.
- Akay: Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, Kuzey Türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa.
- Akça: Oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca.
- Akdiken: Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç.
- Akdoğan: Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş.
- Akel: Eli temiz, güvenilir.
- Aker: Namuslu yiğit.
- Akif: İbadet eden.
- Akna: Kanaatkar.
- Aköz: Özü ak, temiz.
- Aksu: Kayalardan sızan tatlı ve duru su, anadolu'da birçok akarsu ve yer adı.
- Alaz: Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev.
- Amaç: Ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek.
- Anıl: İhtiyatlı, tedbirli, aceleci olmayan, adın her zaman anılsın.
- Aral: Asya'da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar.
- Aras: Doğu Anadolu'da bir ırmak, Erzurum'a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal.
- Arca: Çam, çam ağacı, temiz.
- Arda: Hükümdar, kumandan asası, meriç nehrinin bir kolu, sonra gelen.
- Arel: Temiz, dürüst.
- Arıç: Dirlik, düzenlik, barış.
- Arış: Kağnı otu.
- Arıt: Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır.
- Arif: Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi.
- Arsu: Arısu.
- Asal: Bir şeyde öğe olan, temel.
- Asım: Günahtan, haramdan çekinen, iffetli.
- Aşar: Aşıp gider, öte yana geçer.
- Ataç: Atalardan sürüp gelen.
- Atak: Atılgan yiğit, yürekli.
- Atay: Herkesçe tanınan tanınmış kişi, ünlü kişi.
- Ateş: Cisimlerin tutuşmasıyla oluşan ısı ve ışık, coşku.
- Atıf: Şefkatli sevecen, bağlayan.
- Atıl: ('atılmak'tan buyruk) 'ileri doğru koş', 'saldır' 'fırla'.
- Atım: Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık.
- Avni: Yardım etmiş, yardımla ilgili.
- Ayas: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz.
- Ayaz: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk.
- Azim: Büyük, ulu, kararlı.
- Aziz: Sevgili, az bulunur.
- Azmi: Kararlılık, güçlü. Baha güzellik, parıltı.
A ile başlayan 5 harfli erkek isimleri
- Abbas: Aslan, kahraman.
- Afşar: Eli çabuk, çabuk iş gören, oğuz han'ın oğullarından birinin adı, türkmenlerin bir boyunun adı.
- Ahmed: Çok övülmüş, Methedilmiş, Hz. Muhammed'in isimlerinden biri 'Türk dili kurallarında d harfi t olarak kullanılır.' .
- Ahmet: Övülmüş, methedilmiş.
- Akalp: Ak yiğit, ak er, temiz yiğit.
- Akbay: Namuslu ve varsıl, mısır türk kölemenlerinden bir kişi.
- Akbeğ: Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey.
- Akbek: Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ.
- Akbel: Ak, beyaz, ile 'bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen 'bel' sözcüğünden oluşan bir ad.
- Akçal: Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan.
- Akçay: Duru çay, ak su.
- Akçıl: Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl.
- Akçit: Ak güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz.
- Akdağ: Anadolu'nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ.
- Akdal: Beyaz dal.
- Akdik: Ak renkte ve dik.
- Akdur: Ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak.
- Akgüç: Namuslu ve güçlü.
- Akkor: Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş.
- Akköz: Ak renkte göz, ak kor.
- Aksal: 'Birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz deniz ya da ırmak taşıtı' demek olan 'sal' ile 'ak'tan oluşmuş bir ad.
- Aksay: Ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer.
- Aksel: Beyaz sel.
- Aksoy: Temiz soy, lekesiz soy.
- Akşit: Işıklı yüz, aydınlık yüz, güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu.
- Aktaç: Gelin tacı.
- Aktaş: Beyaz taş, kireçtaşı.
- Aktay: Beyaz tay; toktamış han'ın başkomutanı, kırgızlardan bir boyun atası.
- Aktuğ: Beyaz tuğ.
- Akyel: Güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz.
- Alican: Candan, cana yakın.
- Alihan: Ali ve Han.
- Alkım: Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı.
- Alkor: Kıpkırmızı ateş, kızıl köz.
- Alişan: Şanı şerefi en yüksek olan.
- Alpar: Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi.
- Alpay: Yiğit ay, yiğit ve ay gibi güzel.
- Alper: Cesur, yiğit.
- Alsaç: Al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt.
- Arınç: Erinç, huzur, barış.
- Arısu: Katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su.
- Altay: Altın, yüce dağ, orta asya'daki tanrıdağı, tiyanşan dağları, Asya'da bir Türk budunu.
- Altuğ: Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu.
- Andak: Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar.
- Arbas: Çok güçlü erkek.
- Ardıç: Güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot.
- Ardıl: Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen.
- Arıel: Dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el.
- Arıer : Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse.
- Arkut: Temiz ve uğurlu arı ve kutlu.
- Arsal: Arı gibi, arısal, kumral.
- Arsoy: Arısoy.
- Artaç: Dost, aynı meslekte olan.
- Artuk: Artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü selçuklu emiri.
- Ataol: Gelecek kuşaklara baba, ata olasın.
- Atınç: 'Sevinç' 'övünç' gibi sözcükler örnekleşerek 'atmak' eyleminden yapılmış bir sözcük.
- Atlas: Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba.
- Ayalp: Ay gibi güzel ve yiğit.
- Ayanç: Saygı.
- Avşar: Bkz. Afşar avunç insanı avutan, teselli eden şey.
- Aybar: İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem.
- Aybay: Ay kadar güzel ve zengin.
- Aybek: Hindistan'da saltanat süren Raziye Hatun'un ünlü komutanı, daha sonraki adı Kutluğ Han.
- Aybey: Ay gibi doğan erkek, bey.
- Aydar: Manas Destanı'nda adı geçen bir kahraman, perçem.
- Aykaç: Güzel söz söyleyen, ozan.
- Aykul: Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu.
- Aykut: Kutlu, uğurlu, mükafat.
- Ayral: Başkalarından değişik olan, ayrı olan.
- Aysal: Ay'la ilgili, ay gibi.
- Aysev : Ay'ı sev.
- Aysoy : Ay gibi güzel soy.
- Aytaç : Ay tacı, ay'a taç olan.
- Aytar : Olanları bildiren, haber veren.
- Aytek : Ay gibi tek olan.
- Aytok: Ay gibi güzel ve tok.
- Ayvaz: Ermen uşak.
- Azrak: Çok az bulunur, değerli.
A ile başlayıp n ile biten erkek isimleri
- Abdurrahman: Rahmet sahibi Allah'ın kulu.
- Abidin: İmanlı, inançlı, çok ibadet eden.
- Acahan: Amca, saygıdeğer, büyük.
- Adnan: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.
- Aclan: Hızlı, aceleci.
- Affan: Haramdan uzak olan.
- Afşin: Tuğrul Bey ve Alpaslan döneminde Anadolu'nun ele geçirilmesinde yeri olan ünlü Türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı.silah, zırh.
- Ağan: Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız.
- Akalın: Temiz alın, açık alın, ak alın.
- Akaydın: Temiz ve aydınlık, ak aydınlık.
- Akcan: Temiz can.
- Akman: Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı.
- Aksan: Temiz, lekesiz ün.
- Akgün: Aydınlık gün, mutlu gün.
- Akhan : Ak soylu han.
- Akhun: Güney Hun Devleti.
- Akın: Güçlüklerden yılmayan.
- Aksın: Akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin.
- Akşın: Teni ve kılları ak renkli kimse.
- Aktan: Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık.
- Aktün : Aydınlık gece, ışıklı gece.
- Akün: İyi ad, temiz ad, temiz ün.
- Alaaddin: Din uğruna çalışan.
- Algan: Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren.
- Algın: Sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel algün kızıl gün, al renkli güneş, kızıl güneş.
- Alhan: Al renkli prens.
- Alpağan: Yiğit.
- Alparslan: Yiğit arslan, kahraman aslan.
- Alpaslan: Arslan gibi cesur, yiğit savaşçı beyi.
- Alpaydın: Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın.
- Alpçetin: Yiğit ve çetin kişi.
- Alpdoğan: Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan.
- Alperen : Yiğit ve ermiş kişi.
- Alpergin: Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun.
- Alphan: Yiğit han.
- Alpkan: Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan.
- Alpman: Yiğit kimse.
- Alkan: Kızıl kan.
- Alkın: Korkusuz, yiğit, kızıl kın.
- Alkun: El gün, herkes.
- Alptekin: Biricik yiğit, yiğit prens.
- Alsan: Ünlen, san, al tanın.
- Altan: Kızıl şafak, kızıl tan, altın, tatar hanlarına verilen bir unvan.
- Altunhan: Çin'de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı.
- Ankan: Temiz soy.
- Apaydın: Işıklar içinde, çok aydınlık.
- Argın: Yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu.
- Argun: Yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, cengizhan soyunun iran'da kurulduğu ilhanlı devleti'nin dördüncü hükümdarının adı; kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz.
- Argün : Temiz, aydınlık gün.
- Arhan: Temiz han, temiz yönetici, yiğit han.
- Arıcan: Temiz kimse.
- Arıhan: Bkz. Arhan.
- Arıkan: Saf kan, temiz kan, soylu kan.
- Arın: Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş.
- Arıman : Dürüst ve temiz kişi.
- Arısan : Adı, sanı temiz kimse.
- Arıtan: Temiz bir duruma getiren, temizleyen.
- Arkan: Arı kan, temiz kan, soylu kan.
- Arkın : Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin.
- Armağan: Birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül.
- Arslan: Aslan.
- Arkun: Bkz. Arkın.
- Arsan: Yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san.
- Arsen: Kurtuluş.
- Artan: Fazlalık, üstünlük.
- Artun: Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı.
- Arun: Bkz. Arın.
- Aşan : Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında geçen bir ad.
- Aşkın: Üstün, benzerlerini aşmış, sevgilin.
- Aşkun: Bkz. Aşkın.
- Atacan: Hoşgörüsü olan kimse, babacan.
- Atadan: Atalardan sürüp gelen, ataç.
- Atahan: Büyük yönetici, ata durumundaki han.
- Atakan: Atalardan gelen kan, korkusuz.
- Ataman: Ata, ata kişi, başkan bağbuğ.
- Atasagun: Hekimlerin babası, atası.
- Ataseven: Atasını, babasını seven.
- Atasevin: Atalarınla sevin.
- Atılgan: Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı.
- Atlıhan : Ünlü han, atı olan han. Söylenceye göre Oğuz Han'ın atası Attila Hunların büyük imparatoru.
- Ayaydın: Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı.
- Aycan: Ay gibi kimse, ay ve can.
- Ayçetin: Ay kadar güzel ve çetin.
- Aydoğan: Ay gibi doğmuş olan.
- Aydolun: Ay'ın on dördü, dolunay.
- Aydın: Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, ay ışığı bulunan gece, Ege Bölgesi'nde bir il.
- Aydıntan: Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti.
- Aygün: Ay ile güneş, ay ve güneş kadar güzel.
- Aygören: Ay'ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan.
- Ayhan: Ay gibi aydınlatan.
- Ayman: Ay gibi güzel kimse.
- Aysan: Ay gibi güzel ad.
- Aysın : Ay gibi güzelsin, sen ay'sın.
- Aytan : Ay gibi güzel, tan gibi aydınlık.
- Aytekin: Selçuklu dönemi adlarından, ay prensi, ay gibi güzel ve biricik.
- Aytolun: Ay'ın on dördü, ay'ın dolunay durumu, dolunay.
- Aytun: Ay ve gece, aylı gece.
Bunlar da ilgini çekebilir:
