suphesiz hepimiz cocuklugumuzu dusundugumuzde sokakta oynadigimiz oyunlarin verdigi mutluluk gelir aklimiza ancak bi anne olarak yasadigimiz su yillarda duydugumuz o kadar cok kotu olayi dusunerek kendime gore hakli sebeplerimden dolayi 8 yasindaki oglumu kucuk bi ilcede yasamama ragmen sokaga yalniz birakmaya korkuyorum mahallemizde benim disimdaki anneler benim kadar korumaci degiller oglumun arkadaslari hatta bisikletleriyle mahallede gezip dolasiyolar oglum halinden hic sikayet etmiyor yalniz okuldan geldiginde cocuklar oraya gideceklermis su oyunu oyniyacaklarmis dedigi oluyor.sizce cok mu korumaci bi anneyim?simdiden tesekkurler...